8 tips om je boek te schrijven in je vakantie

Geplaatst op juli 1, 2016juli 1, 2016 door admin

Gebruik je vakantiehouding

Ik kijk anders, als ik op vakantie ben. Als een kind dat een zeemeermin ziet in het aquarium. Ik ben bereid verrast te worden, iets nieuws te zien, ontdekkingen te doen. Ik weet dat allerlei zekerheden niet zo vanzelfsprekend zijn op vakantie. Dat maakt dat ik beter oplet.
Ik verbaas me, neem kleuren beter waar, hoor de melodie van een vreemde taal, laat me meedobberen op hoe de gebeurtenissen zich aandienen, ruik bloemen die ik niet ken en voel een andere temperatuur op mijn huid.
En dat is de perfecte basishouding voor een schrijver.
De bereidheid om je te laten ontvoeren door je verhaal is het halve werk. De juiste woorden vinden om je verhaal in te vertellen is de rest.
Mocht je dus nog twijfelen: begin aan je boek. Begin eraan in je vakantie. Omdat je dan toch al anders kijkt. Precies wat je nodig hebt.

8 tips om aan je boek te beginnen

Neem een notitieboekje mee in je tas, om af en toe even iets in te krabbelen.
Maak een opzet voor je hoofdstukken.
Speel met mooie zinnen.
Fantaseer over de tegenslagen die je je hoofdpersoon voor de voeten zult werpen.
Verzamel gebaren, geuren, dialogen, gezichtsuitdrukkingen en emoties die je later misschien wel kunt gebruiken in je boek.
Noteer af en toe alvast een alinea, een korte scene, een vraag, een gebeurtenis die je zeker wilt laten plaatsvinden in je boek.

Vouw ze allemaal in je notitieboekje, zoals je een koffer inpakt voor een verre, verre reis. Geeft niks als er iets in terecht komt dat je later helemaal niet nodig blijkt te hebben.

Begin met schrijven

7. Of begin met een uurtje per dag wild tikken.
Voel hoe de schrijfsappen gaan stromen door je vingers over dat toetsenbord te laten dansen. Schrijf niet omdat het prachtig moet worden, maar schrijf om het genot ervan. Schrijf omdat het lekker is. Dit is de eerste ronde nog maar. Later komen die puntjes wel op je i.
En trouwens: je hebt vakantie. Je hoeft geen meesterwerk te schrijven. Dit is maar een spelletje. Om er in te komen. Vingeroefeningen. Etudes. En wie weet zit er wel iets bruikbaars bij. Het hoeft niet af.
Gebruik je vakantiehouding voor ontspannen schrijfwerk.
8. En gun jezelf een schrijfconsult voordat je vertrekt.
Om even je plan door te praten met een professional. Dat geeft je de beste kans op schrijfgenot. Fijne vakantie.

Pretpark voor schrijvers

Geplaatst op februari 29, 2016februari 29, 2016 door admin

Meestal geef ik de cursus, maar af en toe volg ik een cursus bij een ander. Nu bijvoorbeeld bij mijn vakvereniging, de NVJ. Tijdens de tweede dag luisterde ik geboeid naar de huiswerkopdrachten van mijn medecursisten. “Ik koos voor de opdracht ‘Maak een webpagina’,” zei een schrijfster. “En ik heb er meteen maar even de ideale naam voor een website boven gezet.” Ja hoor, daar stond het. Schrijflust. “Maar die is helaas al weg,” verzuchtte ze.
Tadaaaaaaaa! glunderde het in mij in een bingomomentje: “Ja! Die is van mij!”

Schrijflust bleek van mij te zijn

Nog tijdens de cursus mailde ik even naar Jan Runhardt, die mijn URL-parkje beheert. Ja hoor, Schrijflust.com had ik weliswaar al jaren links laten liggen omdat ik er niet aan toe kwam om er wat leuks mee te doen, maar hij staat nog steeds op mijn naam. Pas nu de naam door een ander zo hoog werd aangeschreven realiseerde ik me dat ik er hoognodig iets moois van moest maken. Maar ja… tijd heb ik nog steeds niet.

Pretpark voor schrijvers

Gelukkig werd precies op dat moment mijn dochter ziek. Zo ziek dat ze alleen nog maar wat achter een computer kon zitten. Huppekee, aan de slag gezet dus, dat arme kind. En met een lange lijst schrijfoefeningen die ik in de loop der jaren bedacht en de handigheid van twintigers had ze in no-time voor elkaar waar deze plek al jaren voor klaar lag: een pretpark voor schrijvers. Schrijflust.com.

Schrijflust.com om er weer lol in te krijgen

Een pretpark voor schrijvers dus, omdat er meer dan 100 schrijfoefeningen staan (111 namelijk). Om schrijfuren te maken. Om er weer lol in te krijgen als je altijd saaie teksten moet maken. Of om er voor het eerst lol in te krijgen als je schrijven altijd een akelige bijwerking vond van iets anders. Op Schrijflust kun je je schrijfoefening laten lezen door andere schrijvers, als je zin hebt in wat commentaar en tips. Of je houdt het resultaat lekker voor jezelf tot je ze alle 111 hebt gehad. Hoe dan ook: de bedoeling is om er je schrijflust mee te vinden. Waar die ook was.

De gevaren van schrijven in de flow

Geplaatst op november 24, 2015november 24, 2015 door admin

Zet een kralenbakje op je buroblad

Ik heb hier wel al eens gezegd: schrijven doe je in drie fases.
1- voorbereidend schrijven (research en structureren)
2- gezegend schrijven (flow)
3- ambachtelijk schrijven (redigeerwerk)
Geen van deze fases is alleen maar fijn. Wil je dat liever wel blijven geloven, sla dan dit blogje even over, want ik heb slecht en goed nieuws voor je over die felbegeerde ‘flow’ die je wilt bereiken als schrijver. Er zitten gevaren aan schrijven in de flow.
Ja, het komt zeker voor dat je aan het schrijven bent en de inspiratie slaat toe, de ideeen buitelen over elkaar heen, de woorden vloeien uit je vingertoppen het toetsenbord in en de goden stoten elkaar giechelend aan en wijzen naar je werk waar Zij zichtbaar Zelf de hand in hebben. Je bent in ’the zone’, de flow, en alles gaat vanzelf.

Waar hadden we het ook al weer over?

Lekker. Ja, dat wel. Maar je loopt er wel een gevaar mee, dat moeiteloze geschrijf. Als de ideeen vanzelf komen, zitten daar ook altijd wel een paar van bij die echt niet de moeite waard zijn. Niet op deze plek in je tekst in elk geval. Let maar op: je bent aan het schrijven, werkt een gedachte uit en ontdekt plotseling al schrijvend dat er een verband bestaat tussen die eerste gedachte en de wereldvrede in het algemeen. Je rijgt aan je tekstketting en als er hier en daar een kraaltje valt, geeft dat niks. Wie weet wordt het later een interessant ornament aan de ketting. Voor je het weet ben je drie alinea’s verder over die afgeleide gedachte, terwijl je de draad van je verhaal helemaal… Hee… Waar hadden we het ook al weer over?

Open je kralenbakje .doc

Het zou zonde zijn (en ondankbaar tegenover die giechelende goden die je toch maar rijkelijk bestuiven met inspiratie) om je gezegend schrijfwerk te onderbreken omdat je een stukkie tekst niet zo passend vindt. Trek je er dus niks van aan, schrijf gewoon verder.
Maar als je merkt dat je even een adempauze krijgt, dat de flow even wat opdroogt, open dan een ‘kralenbakje’ op je buroblad. Een leeg document.
Lees nu je tekst door een knip de alinea’s er uit die weliswaar mooi zijn, maar niet nu en hier passen. Plak ze onder elkaar (witregel ertussen) in je ‘kralenbakjedocument’.

Wat maak je van de losse kralen?

Je hebt nu een document met een paar prachtige losse alinea’s zonder context. Vormen die samen misschien (het begin van) een nieuw hoofdstuk? Kun je ze in de derde fase (redigeerwerk) een voor een onderbrengen bij stukken die je al eerder schreef? Is het misschien de aanzet tot je volgende boek, een ander blogje of een bijdrage voor je nieuwsbrief? Of moet het gewoon weg omdat het eigenlijk bij nader inzien nergens over ging?
Zet een nieuwe kralenbak neer voor elk nieuw onderwerp waar je over gaat schrijven. Zo kun je later gemakkelijker terugvinden wat je zoekt. Je had toch nog ergens zo’n prachtige, glimmende, blauwe tekstkraal…

Tussen de regels lezen

Geplaatst op mei 29, 2015mei 29, 2015 door admin

Wat je schrijft ben je zelf

In alles wat we doen, zeggen of creëren, tonen we – vaak onbewust – onze persoonlijkheid.
Bij kunstenaars is dat een gerespecteerd handelsmerk: het werk van Rembrandt, Mick Jagger, Jamie Oliver of Steven Spielberg wordt door de kenners herkend aan de subtiele afdruk van de sprankelende geest van de maker.
Datzelfde geldt voor teksten. Daar staat niet alleen een verhaal, in de woorden die de schrijver koos. Tussen de regels door zien we ook nog de weerspiegeling van de schrijver zelf.
In typerend taalgebruik kun je zelfs karaktertrekken van de schrijver herkennen. Handig om te weten voor iedereen die teksten beoordeelt. Maar ook geweldig leuk voor wie z’n eigen teksten wil beoordelen.
Natuurlijk, wat fout is moet in een redigeerrondje worden gecorrigeerd. Maar gebruik eerst je tekst nog even als analytisch model om je eigen blokkades en uitdagingen in het leven helder in beeld te krijgen. Zo kun je handenvol geld uitsparen aan therapiekosten als je je eigen teksten analyseert.
Een stuk of zes eigenaardigheden om jezelf op te betrappen.
Dit artikel werd in iets andere vorm geplaatst in het tijdschrift Schrijven.

Tijdwissel

“Ze loopt voorzichtig naar de keukendeur, houdt haar adem in en keek in de donkere ruimte.”
Ook doorgewinterde schrijvers glijden soms even uit in de tijd: een zin of fragment begint in het heden en duikt opeens naar de verleden tijd.
Dit gebeurt op het moment dat het verhaal de schrijver te dicht op de huid komt. Veel schrijvers ‘voelen’ of ‘zien’ hun verhaal vlak voordat de juiste woorden neerdwarrelen om te beschrijven wat er gebeurt. Bij fictie vindt dit proces vaak bewuster plaats dan bij non-fictie.
Bij fragmenten waarin spanning moet worden opgebouwd, waarin heftige emoties worden beschreven of persoonlijke herinneringen de kop opsteken, is dat ‘doorvoelen’ soms even teveel. Omschakelen naar de verleden tijd geeft dan net voldoende afstand. De schrijver zit niet meer middenin het verhaal, haalt opgelucht adem en schrijft verder.
Tijdwissels ‘lees’ je dus om te ontdekken welke situaties spanning oproepen.

Persoonswissel

“Ik scheidde vorig jaar van hem. Het duurt toch nog een hele tijd voordat je weer normaal functioneert met je kinderen.”
Van eerste naar tweede of zelfs derde persoon doorschakelen is in therapeutische gesprekken een belangrijk aandachtspunt. ‘Zeg dat eens in de ik-vorm?’ is de aansporing die therapeuten gebruiken om de spreker met volle aandacht bij zichzelf en een gebeurtenis, emotie of verlangen te brengen.
Bij schrijfwerk heeft zo’n persoonswissel dezelfde functie als een tijdwissel: effe een beetje afstand nemen. Niet ik maar je, zij of het nog abstractere algemene ‘men’ maakt dit mee. Dat scheelt.
Persoonswissels in je tekst wijzen je de weg naar de plek waar nog wat onverwerkte emoties liggen te wachten op je volle aandacht.

Tussenvoegsels

“Het is soms best wel lastig om uiteindelijk dan toch maar te gaan beginnen aan een klusje dat je misschien eigenlijk helemaal niet zo enorm leuk vindt!”
Relativerende woorden – wel een beetje, eigenlijk, af en toe, misschien wel, niet echt, soort van, of zoiets, denk ik – moeten verzachtend werken. Dat werkt niet. Zeg het nou maar, verdomme! Tussenvoegsels vormen een glibberige laag glijmiddel die je lezer met misverstanden bedruipt.
De lezer wordt dus niet gespaard, terwijl de meeste schrijvers juist tussenvoegen om medeleven en begrip te suggereren, om een vervelende boodschap (‘Doe die rotklus direct!’) pijnloos te brengen. Elke communicatietraining leert ons daarentegen dat een ‘slecht nieuws gesprek’ maar op een manier gevoerd kan worden: breng het slechte nieuws. Je lezer is uitstekend in staat om dat te verwerken of naast zich neer te leggen. Moet ie wel eerst snappen wat je beweert. Daar ligt het probleem dus. Ben je onzeker? Geloof je je eigen boodschap wel? Durf jij als schrijver eigenlijk wel stelling te nemen? Onderschat je je lezer niet?
Gebruik onderstaand vragenrijtje als je stuit op een overdosis tussenvoegsels:
-Wat wil ik eigenlijk zeggen?
-Wat is de akeligste reactie die daarop kan komen?
-Is het realistisch om die reactie te verwachten?
-Zeg ik het dan toch of zeg ik het niet?
-Hoe doe ik dat open en eerlijk, in het vertrouwen dat mijn lezer tegen een stootje kan?
-Kan het helpen om mijn stelling te brengen als vraag?

Stopwoordje

“We liepen dus over het strand en opeens trapte ik dus in een kwal. Dat deed dus behoorlijk zeer.”
Elke schrijver (elke!) heeft z’n eigen lievelingswoorden. Die dingen leiden een soort eigen leven. Ongemerkt sluipen ze je eigen tekst in en…
Sorry. Die van mij is op dit moment kennelijk ‘eigen’.
Hoewel er stevig bezuinigd kan worden op stopwoorden is het interessant om ze te duiden. Kijk naar de intentionele waarde van het woord om de achilleshiel van de auteur in beeld te krijgen.
eigen – auteur stelt persoonlijke beleving centraal, durft niet te veralgemeniseren
maar – auteur blijft twijfelen of relativeren, vreest zichzelf of kritiek
dus – auteur suggereert logische samenhang tussen beweringen, wat een lezer ook zelf wel kan als die samenhang er is
en – auteur wil met een opsomming volledig zijn, maar benoemt kennelijk de kern niet
als/alsof/zoals – auteur zoekt het in eufemismen, twijfelt kennelijk aan directe omschrijvingen
toch – auteur wil overtuigen, twijfelt kennelijk aan inzicht lezer en eigen argumenten
wel – auteur wil overtuigen (‘de economische crisis is bij dit probleem wel belangrijk’) of relativeren (‘hij had 50 kilometer gewandeld en was wel moe’).

Ouderwets taalgebruik

“Niettegenstaande het feit dat archaïsche taal thans naast weerstand tevens misverstanden oproept, wordt het nochthans met regelmaat gebezigd.”
Een enkele echter, tevens of evenzeer moet kunnen. Maar de schrijver die zijn teksten consequent hult in een nevel van statige woorden verdoezelt daarmee vermoedelijk gewoon dat ie de ballen snapt van z’n onderwerp. Ja toch? Anders zeg je het toch gewoon zoals het is?
Er is nog een opvallende overeenkomst tussen moeilijkschrijvers. Ze lijden vaak aan wetenschap in het voorgeslacht. Dat klinkt viezer dan het is. In de praktijk betekent het dat paps of mams een universitaire opleiding volgde en op verwijtende toon zei: “Kind toch! Journalistiek? Dat is toch geen echt vak!” Met het gebruik van ingewikkelde woorden en zinnen bewijst de schrijver nu dat ie heus niet van de straat is, tot paps of mams (of beste vriend of partner of kind) het respect geeft waar hij nog steeds stiekem zo naar verlangt.
Dat gaat niet gebeuren. Daarom kun je net zo goed gewone woorden gebruiken. Hoeft niemand zich dom van te voelen. Ook je lezer niet.

Leestekens

“Daar stond ze!!! Wie had dat verwacht? Ik zeker niet…”
Leestekens. Fout van de schepping, of nuttig schrijfgereedschap?
Achter een leestekenlawine schuilt een onzekere, angstige schrijver. Leestekens vormen accenten in een tekst. Zonder die accenten moet de tekst ook al iets voorstellen. Alleen de faalangstige schrijver vreest te vaak dat ‘m dat niet lukt en overcompenseert.
De leestekens op zich:
-!-
Als een gegeven verbijstert kan het altijd zo genoteerd worden dat de zin zelf een uitroepteken is. Die hoeft er dan niet achter te staan. Wie veel uitroeptekens gebruikt komt misschien uit een gezin met twaalf kinderen, waar het heel wat moeite kost om een beetje aandacht te krijgen. Of hij is bang dat z’n lezer naar zijn vinger kijkt en niet naar de maan waar hij naar wijst. Onzekerheid dus!
-?-
Vraagtekens? Ook niet altijd terecht. De meeste vragen worden sterker als ze aan het denken zetten zonder als vraag te zijn gesteld. Veel vraagtekens wijzen erop dat de auteur ervan overtuigd is dat hij toch geen antwoord zal krijgen. Misschien omdat de vraag retorisch of niet interessant genoeg is?
-…-
De suggestieve puntjes… ze duiden maar al te vaak op een schrijver die bang is voor zijn leidinggevende functie. Een schrijver hoort richting te geven. Doel te bepalen. Met puntjes wordt de lezer daarentegen aangezet tot zelfwerkzaamheid… Er wordt iets bedoeld, maar wat? Nou, eigenlijk vooral dat de schrijver liever niet de eigen geest, maar, beetje laf, die van z’n lezer laat bepalen hoe het verhaal verder gaat…

Geneer je nooit

Okee. Dus al deze afwijkingen zie je terug in je eigen teksten? Geneer je niet. Je bent in goed gezelschap. Let er maar eens op: broodschrijvers en topauteurs, facebookers en notulisten, ze maken allemaal graag uitglijders in hun tekst. De kunst is om zowel hun als je eigen teksten met warmte en vergevingsbereidheid te lezen. Corrigeer dus onbekommerd wat fout is. Je wordt er zelf alsmaar beter van. Dat is nu eenmaal de lijn der dingen.
(de foto’s zijn trouwens genomen tijdens een workshop ‘Zakelijk schrijven met het creatiepentagram’ voor ondernemers uit het Westland.
Fotografie Edwin Lansbergen)

Ster

Geplaatst op mei 28, 2015mei 28, 2015 door admin

Een hele dag lang vertelde ik de studenten van Tori Kindercoaching over de schoonheid van woorden. Voor alles is er wel eentje die precies klopt: een dwarrelwoord dat traag naar je toetsenbord glijdt om dat wat je bedoelt precies in een woord te vangen, zei ik.
Toen we klaar waren met de cursusdag ‘Schrijven met het Creatiepentagram’ richtte Christa het woord tot mij.
‘Je schrijft als een ster. Je draagt een ster om je nek. En vanaf vandaag heb je je eigen ster hoog aan de hemel. Hij heet Yoeke.’
Ze overhandigde me een prachtig pakketje met een heel officieel document waar het echt stond, zwart op wit met coördinaten en alles. Ergens daarboven dwaalt vanaf vorige week een sterretje dat Yoeke heet…
Een woeste ontroering kolkte uit mijn borst omhoog en denderde mijn lijf uit via mijn wijdopen mond.
Wroahhhh! Whoeoeeeh! Oohhrggh! brulde iets wat op mijn stem leek, maar dan rauwer.
Niks juiste woorden.
Helemaal geen woorden.
Alleen maar vlammende blijdschap.
Whoeeeffffsh
En tranen ook. Zomaar van blijheid.
Geloof dus nooit wat woordkunstenaars beweren. Voor sommige dingen zijn er echt geen woorden. En als ze beweren van wel, geef ze dan een ster. Moet je horen wat er dan gebeurt.

Certificaat Schrijven Om Gezien Te Worden

Geplaatst op november 21, 2014november 21, 2014 door admin

schrijfcursus Het was een beetje feest vanavond. Drie zzp’ers haalden de eindstreep van de cursus ‘Schrijven om gezien te worden’. In zes avonden stelden ze hun eigen creatiepentagram vast om daar vervolgens hun fonkelnieuwe zakelijke teksten op te baseren.
Als je je dus afvraagt waar al die aantrekkelijke nieuwe websites opeens vandaan komen: hier.
Op de foto’s zie je het gebeuren: de ceremonie van het ondertekenen en uitreiken van het Certificaat Dat Door Niemand Wordt erkend.
Met als extraatje een WoordWaardeBon voor een nieuwe schrijvenomgezienteworden schrijfactiviteit.
Tot een maand vanaf nu kunnen mijn cursisten nog een beroep doen op me: hun teksten laten lezen of hun menu laten uitproberen.
En ik verheug me nu al op de cursisten van de nieuwe cursus die in januari van start gaat.
Speciaal voor ZZP-ers en enthousiastelingen die hun eigen bedrijf of organisatie zichtbaar willen maken op internet.

Je kunt je alvast inschrijven.
Zes dinsdagavonden in Arnhem voor 450 euro (ex. btw), inclusief het boek ‘Schrijven met het creatiepentagram’, reader en gastdocent Jan Runhardt voor de module SEO. Tijdens de cursus schrijf je je eigen webteksten, dus je site kan klaar zijn aan het einde van die zes avonden.
Neem voor vragen even contact op per mail.

Feestweek voor een boekenvroedvrouw

Geplaatst op september 9, 2014september 9, 2014 door admin

Dit is voor mij een heel bijzondere feestweek als boekenvroedvrouw of schrijfcoach.
Op zondag presenteerde Nancy Steutel haar boek ‘Voorkom een vechtscheiding’. Zij is een van mijn auteurscoachingsklanten en ik heb samen met haar mogen werken aan haar boek. Het verscheen bij Kosmos uitgevers.
Vanavond presenteert Leonie Linssen haar boek ‘De Vreemdganger’, het eerste deel van de trilogie over polyamorie: Dubbelliefde 3.0. Ook haar heb ik mogen ondersteunen bij het schrijven van haar boek. Zij publiceerde in eigen beheer.
Bovendien kreeg ik het omslag te zien van het boek dat Sandra Alderden schreef: ‘Levensreis naar Frankrijk’ ook met ondersteuning van mij en het creatiepentagram. Haar verhaal over haar leven als boeddhistische non die het klooster verliet en een camping begon in Frankrijk. Haar boek wordt uitgegeven door Altamira (aan het omslag wordt nog wat bijgeslepen).
Later vertel ik je graag nog meer over de andere boeken waarbij ik betrokken was als schrijfcoach.

Een medaille voor een ander

Drie boeken waar ik als boekenvroedvrouw begeleiding en ondersteuning voor verzorgde zodat het er kon komen. Dat maakt me trotser dan ik me ooit had kunnen voorstellen. En dat heb ik toch geprobeerd. Ooit had ik namelijk een interview met een bekende sportpsycholoog. “Er bestaat toch niks mooiers,” zwijmelde hij, “dan iemand dat podium op zien stappen met een gouden medaille en weten dat je daar een bijdrage aan hebt gegeven!”Op dat moment dacht ik eerlijk gezegd dat het eigenlijk nog een stukje leuker zou zijn om zelf die medaille te krijgen. Toen ik hem dat voorlegde grijnsde hij en zei toen: “Och… dat is misschien een leeftijdsdingetje.”

Hoera voor ‘mijn’ schrijvers

Deze week begrijp ik precies wat hij bedoelde.
Drie van ‘mijn’ coachingsklanten maakten met mijn ondersteuning hun eigen boek, op de manier die bij hen past.
Ik kan me niet voorstellen dat er iets mooiers bestaat dan dit: zien dat drie heel verschillende schrijvers met mijn hulp hun hoogst haalbare kwaliteit bereiken. Het ‘hoera’ galmt in mij, voor ‘mijn’ schrijvers.
En als dat een leeftijdsdingetje is (wat ik nu ook zonder meer geloof) dan ben ik heel tevreden dat ik een oude rot in het boekenvroedvrouwenvak ben.

Ook een boek schrijven?
Kom maar op.

Schrijffouten verbeteren je

Geplaatst op maart 26, 2014maart 26, 2014 door admin

Schrijven als therapie

“Dus ik loop door de donkere gang, ik hoor de trap kraken en toen zag ik daar opeens die inbreker.”
Adembenemend, zo’n scene! Niet alleen voor de lezer, maar kennelijk ook voor de schrijver. Dat zie je aan de plotselinge verandering van tijd. De eerste twee handelingen gebeuren in het heden: ik loop, ik hoor. Maar bij het zien van de inbreker schakelt de schrijver opeens over op ‘ik zag’: verleden tijd.

Schrijf een stapje terug

Slim. Want een verhaal in de tegenwoordige tijd dwingt de geest om als getuige bij de gebeurtenissen aanwezig te zijn. Als iets in het verleden gebeurd is, is de dreiging al bezworen, het gevaar geweken. Verleden tijd geeft een veilige afstand tot de gebeurtenissen die beschreven moeten worden.
Dit is de reden dat je soms, als schrijver, tot je eigen verrassing misschien, zomaar halverwege een verhaal opeens terugdeinst naar verleden tijd: het verhaal komt je te dicht op de huid, het wordt te emotioneel, te eng.

Jij liever dan ik

Nog een manier om afstand te nemen: ‘Ik loop door die donkere gang, ik hoor de trap kraken en dan zie je daar opeens een inbreker staan!’
Niet de kwetsbare ‘ik’ maar een ongedefinieerde ‘je’ schrikt zich dood van die griezel. De glibberpartij van ik naar je (of nog erger: naar ‘we’ of naar ‘men’ of ‘menigeen’) komt ook op het moment dat de gebeurtenissen te dicht op de huid komen.
Emoties slaan toe, de woorden brengen de herinnering weer tot leven en de schrijver vlucht weg uit het nu, weg van zichzelf. Moet het echt gebeuren? Nou, dan jij liever dan ik!
Fout natuurlijk, laat dat duidelijk zijn. Bij het redigeren van je verhaal moet zo’n onbewuste tijdswissel, zo’n persoonsverwisseling van ‘ik’ naar ‘je’ even worden bijgesteld.

Gratis schrijftherapie

Maar laat het daar niet bij! Kijk als schrijver eens goed naar het moment dat je die zichtbare stap naar achteren nam. Wanneer vloog het je kennelijk aan? Wat werd je te veel? Waarom? Welke beelden en associaties heb je bij wat je daar schreef? Neem ze waar. Neem ze serieus. Omdat je tijdswitches en persoonswissels iets zeggen over wat jij moeilijk vindt in het leven. Zo redigeer je niet alleen je verhaal, je spaart ook nog eens therapiekosten uit met zo’n gratis schrijfconsultje met jezelf.
Schrap daarna meedogenloos en breng je tekst op orde. Je verbetert de schrijffouten, maar schrijffouten verbeteren jou ook.
En geef het uitgespaarde therapeutengeld uit aan iets leuks om te vieren dat je weer meer van jezelf snapt.

Seks, sushi en schrijfgenot

Geplaatst op januari 7, 2014januari 7, 2014 door admin

Van discipline naar genot

Seks. Sushi eten. Saunabezoek.
Daar hoor je eigenlijk nooit iemand over zeggen: “Ik zou het wel vaker doen als ik de discipline maar op kon brengen.” Welnee! Lekkere dingen doe je zo vaak mogelijk. Voor het genot ervan. Omdat onze natuur erop gericht is genot te ervaren zodra het kan.

Seks, sushi en schrijfgenot

Over schrijven hoor ik het wel regelmatig. “Ik zou wel graag elke dag zes uur willen schrijven, maar ik kan er de discipline niet voor opbrengen.”
Ja, nee, duhhh… Elke dag zes uur seks, sushi of sauna gaat misschien ook wel vervelen op den duur.
En dat terwijl mensen die graag schrijfdiscipline zouden hebben in weerzinwekkende hoeveelheden, het schrijven zelf wel degelijk ervaren als een genot. Ze vinden het lekker om te schrijven. Ze worden er blij van. Ze genieten ervan.

Van discipline naar genot

Waarom zou je schrijven dan niet net zo behandelen als seks, sushi en sauna? Doe het voor het genot ervan. Zo vaak mogelijk. Net als met seks eigenlijk. Niet op discipline, want dan wordt het een verkrampte toestand. Niet te lang achter elkaar, want dan ga je van jezelf eisen dat het steeds zo lang zal duren. Niet te kort, want dan kom je er niet lekker in. Niet inplaats van iets anders wat eigenlijk belangrijker is. En zodra je merkt dat je overschakelt van genot naar discipline stop je ermee. Natuurlijk: dat boek, blog of biootje moet af. Maar als je dat met een overwegend bweeeeeeh-gevoel doet leest het toch niet lekker.

Seks om inspiratie op te doen

Ben je bezig met groot schrijfwerk? Richt je leven dan zo in dat er ruimte is voor genot. Schrijfgenot. En als je vindt dat je daarmee af moet zien van seks, sushi of sauna, beschouw die vormen van genot dan maar als het opdoen van nieuwe inspiratie voor je schrijfgenot.

Boek af: eind 2014

Als je dat boek nou echt wilt schrijven schakel me dan gerust in als schrijfcoach.
Misschien heb je het dan aan het eind van het jaar wel af.

Ik wens je een lekker 2014 toe.
Met ruim voldoende seks, sushi, sauna en schrijfgenot.
(en iets meer seks en sauna voor wie niet zo dol is op sushi)

Overtuigend schrijven

Geplaatst op januari 6, 2014januari 6, 2014 door admin

“Blaas een rode ballon op en laat ‘m neerdalen op het bureau van je collega.”
Wacht.
Heb je die eerste zin gelezen? Over dat je een rode ballon op moet blazen en zo? En? Is er ook maar een vezel in je lichaam die ernaar hunkert om dat nu ook echt te gaan doen?
Vermoedelijk niet. Mijn schuld. Sorry.

Uitstellen graag!

Deze grandioze tip komt namelijk te vroeg in de tekst.
Dat is een opbouwmisser die wel vaker gemaakt wordt. Vooral als je als schrijver erg enthousiast bent over een plan, roep je je lezer vaak te snel op om het plan ook meteen maar uit te gaan voeren. Je ziet dat op websites van kleinere bedrijven veel gebeuren. ‘Meld je meteen aan voor een informatieve kennismaking’, staat er dan bijvoorbeeld bovenaan een pagina.
Dat is niet zinvol. Wij, lezers, zijn immers zuinig op onze energie en storten ons niet klakkeloos in een kennismaking waarvan we het nut niet inzien. Uitstellen is beter, als het gaat om verleiding. Overtuigend schrijven doe je in stapjes.

Effectief verleiden

Wij, lezers, willen eerst aangesproken worden op onze eigen ervaringen. Erkend worden. Dan worden we mogelijk nieuwsgierig naar nieuwe informatie over het hoe en waarom van die ervaringen. Als we daarmee echt verrast worden willen we misschien nog wel wat meer weten over de brenger van zoveel interessants. We zijn geraakt en gevoed in buik (ervaring), hoofd (nieuwe kennis) en hart (emotie, bijvoorbeeld verrassing over een nieuwe invalshoek). Dan zijn we pas bereid om in beweging te komen, de voeten voorwaarts te plaatsen en die knop in te drukken of die telefoon op te pakken voor een informatieve kennismaking. Niet eerder. Zo bouw je je tekst dan op:

Commerciele tekstopbouw
1- Erkennen van situatie van lezer
2- Uitleg, nieuwsgierig maken
3- Concreet voorstel doen
4- ‘Klik hier’ of ‘Bel nu’ knop (call to action).
Aanhaken, uitleggen, overtuigen. Dan verleiden.

Hoe schrijf je dat dan?

Vandaar, speciaal voor iedereen die collega’s heeft:
“Verveel je je ook rot op kantoor? Dat komt omdat we 80% van de tijd niet uitgedaagd worden om te spelen. We doen te veel van hetzelfde en slibben daarmee vast in voorspelbare reactiepatronen. Een kwartiertje spelen helpt enorm om de geest vrolijk en vindingrijk te maken. Wil je zelf creatief blijven en ook je collega’s uitdagen om eens wat nieuws te bedenken? Speel! Blaas een rode ballon op en mik ‘m op het bureau van je collega!”
Neem even contact met me op voor een rode ballon of om je in te schrijven voor de workshop ‘Lekker Bloggen’ waar ik je graag meer van dit soort tips geef!