Fuck the facts

Wat is je schrijversdoel?

schrijven en research‘Alles is voortdurend in beweging – en dat zal altijd wel zo blijven,’ riep Loesje ooit op een poster. En dat is mooi pech voor wie een boek aan het schrijven is.
Voor de meeste boeken heb je research nodig, zoals dat in het Nederlands heet. Onderzoek. Je zult feiten moeten checken, zelfs als je fictie schrijft. Je doet misschien wat interviews met betrokkenen of kenners van je onderwerp. En je bezoekt mogelijk wat plekken die je in je boek wilt laten voorkomen.
Slim plan.

Onderzoek is nooit klaar

De meeste schrijvers, merk ik als schrijfcoach, kunnen zich tijdens deze researchfase al niet langer bedwingen. Ze moeten gaan schrijven. Ook een slim plan. Onderzoek is namelijk, elke wetenschapper kan dat beamen, nooit afgelopen. Onderzoek is als door het donkere bos lopen met een zaklamp. Het licht dat je om je heen op de bomen schijnt, maakt vooral het donker achter de lichtcirkel groter, dieper, voelbaarder en ja, donkerder.
Je kunt dus niet echt wachten tot je onderzoek ‘klaar’ is: dat moment zal nooit komen.

Bittere kou of bloeiende magnolia

Het akelige daarvan is dat er zich dus steeds nieuwe feiten zullen aandienen tijdens het schrijven van je boek of scriptie. Een Amerikaanse schrijfcoachingsklant kwam er bijvoorbeeld opeens achter dat haar ouders niet in november maar in april zouden zijn gevlucht uit Oostenrijk, terwijl ze de hele vluchtscene al prachtig had beschreven, compleet met sneeuw en bittere kou. In 4000 woorden. Moet je zo’n meesterlijk hoofdstuk dan omschrijven naar lente?

Fuck the facts

Meer over schrijven met het creatiepentagram in dit boek

Meer over schrijven met het creatiepentagram


Als schrijfcoach zeg ik dan: fuck the facts. Ga terug naar de essentie. Wat is het doel van je boek? Wat is je missie? Waarom schrijf je dit boek? Dat heb je allemaal vooraf bedacht en, flexibel, vastgelegd in je Creatiepentagram. In grote lijnen komt je doel meestal neer op: ‘Een boek schrijven dat de mensen graag willen lezen, om het iets duidelijk maakt over hoe het leven in elkaar zit’.*)
En bittere kou onderstreept trouwens veel mooier de ellende van het moment dan prille zonnestralen over bloeiende kersenboomgaarden.

Zelfs als je dood bent

In de meeste gemeenten is het de regel dat er geen straten worden genoemd naar levende personen. Je weet immers nooit of ze zich niet per ongeluk nog gaan ontpoppen als tiran, of door de geschiedenis worden ingehaald als ‘fout’. Je zult maar in de Bill Cosby-steeg wonen! In de Stalinstraat, of aan het PeeWee Herman-pleintje… Zelfs als je protagonisten al lang en breed dood zijn kunnen ze nog, met terugwerkende kracht, veranderen. In de ogen van je lezer in elk geval.

Het is allemaal waar, maar…

Alles is natuurlijk relatief, al ben je dan een beetje god zelf als schrijver. Ook goden hebben zich te houden aan natuurwetten. Sommige nieuwe feiten zullen onmogelijk te negeren zijn. Als blijkt dat je verhaal zich afspeelde in Marseille en niet op Schiermonnikoog zul je wel het een en ander moeten wijzigen. Maar dat soort grote lijnen behoren al min of meer vast te staan voordat je begint met schrijven. Je schrijfwerk kun je zien als een serie foto’s. Momentopnames.
‘Het is allemaal waar, maar aan elkaar geschreven tot een grote leugen,’ zeggen verstandige mensen (mijn vader) over hun eigen beste verhalen.

De werkelijkheid als houvast

Gun jezelf schrijversvrijheid door te spelen met de werkelijkheid. Dat is dat spul dat zich sowieso al aan elk mens verschillend voordoet. Fuck the facts waar nodig. En gebruik de werkelijkheid als houvast om je eigen interpretatie en fantasie aan op te hangen.
*) Als je een historisch non-fictie boek schrijft ligt dat natuurlijk anders. Dan is je belangrijkste missie vermoedelijk ook iets als: ‘Feiten ordenen zodat de lezer de geschiedenis leert kennen.’
bibliotheekteylers

Schrijven in de vakantie

7 redenen
om juist in de vakantie te schrijven

1
Tijd en aandacht

20150608_103027Schrijven kost tijd en aandacht. Van dat spul waar je het hele jaar door maar weinig van hebt zodat je het niet gaat besteden aan iets waarvan je toch niet weet of het wel wat wordt. De vakantie is bij uitstek een periode waarin je de tijd aan jezelf hebt. Waarin je werkelijk aandacht kunt besteden aan wat je belangrijk vindt. Schrijven dus.

2
Schrijfgenot

20150610_134550Hee, het is markt in dat kleine dorpje! Pakken we even mee. En kijk, een meertje! We huren een bootje! Impulsen horen bij vakantie. Afgaan op je impulsen hoort ook bij creatie. Creëren is geen 9 tot 5 klus. Het lukt niet als je vindt dat het moet. De juiste woorden groeien niet op een bodem van kille discipline maar op het plezier van het scheppen. Schrijf om het genot ervan.

3
Goed gezelschap

schrijfworkshopYoeke-e1424260836633Je gezin, je geliefde, je reisgenoten… ze hebben al vaak genoeg gehoord dat je nu echt binnenkort zult gaan beginnen aan dat boek van je. Zet je toetsenbord waar je mond is. Begin. Claim een paar uur per dag, een dag per vakantieweek, wat er dan ook werkt voor jou, maar schrijf. Ze amuseren zich wel even zonder jou en jij bent er de rest van de tijd aangenamer gezelschap door. Trouwens: je weet snel of je op dreef bent – dan is je vorderende tekst ook goed gezelschap voor jou.

4
Alles is nieuw

20150619_110149Een ver land, een andere taal om je heen, nieuwe smaken, geluiden en geuren… Je verwondert je vanzelf over alles op vakantie. Door vanuit diezelfde verwondering te schrijven vind je nieuwe woorden, een andere kijk op wat ooit vanzelfsprekend leek. Verwonder je. Dat is de ideale basishouding van de schrijver.

5
Toeristische attracties

20150618_134531Niks is zo moeilijk als schrijven over dat waar je hart sneller van gaat kloppen. Je familiegeschiedenis. Je werk. Je bedrijf. Je favoriete fantasiewereld. Op vakantie train je jezelf om de dingen om je heen te zien als toeristische attracties. Je neemt ze waar, maar je maakt er geen deel van uit. Ook je eigen verhaal wordt gemakkelijker te vertellen als je er een beetje afstand van neemt. Schrijf jouw verhaal alsof het over de Eiffeltoren gaat; met bewondering maar zonder er in weg te zakken.

6
Ren die tunnel uit

20150618_094057Een goed verhaal dat verteld wil worden heeft een grote zuigkracht op de geest. Voor je het weet zit je uren achter elkaar over je toetsenbord gebogen, koffiekopje links, muis rechts, muziek aan of juist in doodse stilte. Er ontstaat een tunneltje waarin verhaal en jij elkaar vanaf de uiteinden tegemoet lopen. Lekker, die flow. In een heel andere omgeving zou je wel eens een volstrekt nieuw tunneltje kunnen ontdekken. Of je rent er uit, het zonlicht in. Daar krijg je heel andere teksten van.

7
Samen schrijven

schrijfworkshop2Waarom zou je het alleen moeten doen? Gun jezelf de ondersteuning van andere schrijvers of een professionele schrijfcoach. Er worden, zeker in de vakantiemaanden, veel schrijfweken georganiseerd waar je met of zonder je gezin heen kunt om eens stevig aan de slag te gaan met je boek, scriptie of webteksten. Je komt er op nieuwe ideeën, je verbetert je schrijfstijl door de tips van anderen en je maakt heel wat schrijfuren.

Schrijfweek in Frankrijkschrijveninfrankrijk

11 tot 18 september 2015
bij Simply Canvas in Bonac (bij Bergerac)
voor 850 euro incl. boek, biologisch eten, volpension
in een schitterende omgeving waar je geen woorden aan vuil hoeft te maken
met schrijfcoach en boekenvroedvrouw Yoeke Nagel – en het Creatiepentagram

Ruimte is gewoon een rots

20150610_162855Mijmeringen uit de Verenigde Staten 1

Okee, ik geef het toe. Ik ben in de Verenigde Staten geweest. Een hele maand. Wat een indrukken! Wat een ruimte! Rijd van Highway 1 naar het oosten (van halverwege de linkerkust in de richting van de rechterkust maar dan maar tot halverwege dat enorme land, voor de liefhebbers van details) en elke bocht in de weg is een belevenis. Wat hebben ze nu weer voor landschap voor je uitgerold?
Die ruimte… Had ik dat al genoemd? Nee echt. Zo ver het oog reikt geen bebouwing. Alleen 20150608_103027maar natuur. En zulke vreemde, onbekende natuur! Geen menselijke ingreep te zien. Eindeloze, glooiende bossen waar beren wonen. Sombere zandvelden met grauwe bollen van takjes eroverheen geknikkerd. Grillige zwarte asfaltvlakten van gestold lava waar maar heel af en toe een plantje z’n worteltjes in wist te persen. Brokkelige zuilen van terracotta en bosbes-met-vanille-laagjes. Donkergroene banen leven door verdorde vlaktes ver beneden, waar eigenlijk een rivier zou moeten stromen. Gloeiende gladde witte reuzenblokken graniet met kleine glinstertjes er in. Gapende diepten en angstaanjagende hoogten. Knaloranje spelonken waar het zonlicht door een kier binnenkomt en zich dan uitvouwt als een plooigordijn.
20150618_090037“Eh… mam? Dit is alweer een rots,” merkte mijn opmerkzame en verstandige dochter op, omstreeks de vijftigste foto. “Maar WAT voor rots!” zuchtte ik verlekkerd.
Zij ging even naar de keuken om een glaasje voor ons in te schenken en bleef akelig lang weg.
Ze had gelijk.
Ruimte kun je niet zien op een vlak schermpje. Ruimte is adembenemend groot en hartelijk en 20150618_134531leeg en vol tegelijk als je er in staat en zelfs dan kun je het niet helemaal zien omdat het nu eenmaal heel ruim is, ruimer dan je kunt zien.
Als ik hier dan even een stichtelijk woord aan mag toevoegen: zo werkt dat met schrijven ook.
Probeer compleet te zijn, geen detail te vergeten in je tekst, en je lezer zal iets denken in de sfeer van ‘Dat is alweer een rots’.
“En wat is dat?” vroeg mijn dochter even later met oprechte belangstelling, terwijl ze wees naar het fotoscherm.
“Dat is een steentje met een scheur er in,” zei ik. Het ding had bij mijn voet gelegen tijdens een lange wandeling door de oranje woestijn van Monument Valley.
“Wow!” zei ze. “Wat moet het daar dan heet zijn.” Ik knikte. “En droog.”
20150619_110149“Zei ik toch al,” mompelde ik, maar ik realiseerde me dat dit veel beter was. Ze had het zelf ontdekt. Gevoeld. Door een enkel detail in een foto. Dat is veel meer waard dan dat ik alles maar ging lopen voor te kauwen.
Als ik hier even een tweede stichtelijk woord mag toevoegen: zo werkt dat met schrijven ook.
Beschrijf een enkel detail en Lezer ziet niet alleen de wereld waarin dat thuishoort, maar begrijpt ook welk weer het er is en waarom het daar is. Beschrijf alles tot in detail en Lezer rent naar de keuken om verlost te zijn van je tekst.
Dat soort mijmeringen dus.
Ik had er heel wat van, daar. Omdat het er zo mooi is. En zo groot. En volslagen krankzinnig. Okee. Ik zal je er nog wel wat meer over vertellen later.

Tussen de regels lezen

Wat je schrijft ben je zelf

subtiel taalgebruikIn alles wat we doen, zeggen of creëren, tonen we – vaak onbewust – onze persoonlijkheid.
Bij kunstenaars is dat een gerespecteerd handelsmerk: het werk van Rembrandt, Mick Jagger, Jamie Oliver of Steven Spielberg wordt door de kenners herkend aan de subtiele afdruk van de sprankelende geest van de maker.
Datzelfde geldt voor teksten. Daar staat niet alleen een verhaal, in de woorden die de schrijver koos. Tussen de regels door zien we ook nog de weerspiegeling van de schrijver zelf.
In typerend taalgebruik kun je zelfs karaktertrekken van de schrijver herkennen. Handig om te weten voor iedereen die teksten beoordeelt. Maar ook geweldig leuk voor wie z’n eigen teksten wil beoordelen.
Natuurlijk, wat fout is moet in een redigeerrondje worden gecorrigeerd. Maar gebruik eerst je tekst nog even als analytisch model om je eigen blokkades en uitdagingen in het leven helder in beeld te krijgen. Zo kun je handenvol geld uitsparen aan therapiekosten als je je eigen teksten analyseert.
Een stuk of zes eigenaardigheden om jezelf op te betrappen.
Dit artikel werd in iets andere vorm geplaatst in het tijdschrift Schrijven.

Tijdwissel

“Ze loopt voorzichtig naar de keukendeur, houdt haar adem in en keek in de donkere ruimte.”2015-05-27-EOS600D-2882
Ook doorgewinterde schrijvers glijden soms even uit in de tijd: een zin of fragment begint in het heden en duikt opeens naar de verleden tijd.
Dit gebeurt op het moment dat het verhaal de schrijver te dicht op de huid komt. Veel schrijvers ‘voelen’ of ‘zien’ hun verhaal vlak voordat de juiste woorden neerdwarrelen om te beschrijven wat er gebeurt. Bij fictie vindt dit proces vaak bewuster plaats dan bij non-fictie.
Bij fragmenten waarin spanning moet worden opgebouwd, waarin heftige emoties worden beschreven of persoonlijke herinneringen de kop opsteken, is dat ‘doorvoelen’ soms even teveel. Omschakelen naar de verleden tijd geeft dan net voldoende afstand. De schrijver zit niet meer middenin het verhaal, haalt opgelucht adem en schrijft verder.
Tijdwissels ‘lees’ je dus om te ontdekken welke situaties spanning oproepen.

Persoonswissel

2015-05-27-EOS600D-2876“Ik scheidde vorig jaar van hem. Het duurt toch nog een hele tijd voordat je weer normaal functioneert met je kinderen.”
Van eerste naar tweede of zelfs derde persoon doorschakelen is in therapeutische gesprekken een belangrijk aandachtspunt. ‘Zeg dat eens in de ik-vorm?’ is de aansporing die therapeuten gebruiken om de spreker met volle aandacht bij zichzelf en een gebeurtenis, emotie of verlangen te brengen.
Bij schrijfwerk heeft zo’n persoonswissel dezelfde functie als een tijdwissel: effe een beetje afstand nemen. Niet ik maar je, zij of het nog abstractere algemene ‘men’ maakt dit mee. Dat scheelt.
Persoonswissels in je tekst wijzen je de weg naar de plek waar nog wat onverwerkte emoties liggen te wachten op je volle aandacht.

Tussenvoegsels

“Het is soms best wel lastig om uiteindelijk dan toch maar te gaan beginnen aan een klusje dat je 2015-05-27-EOS600D-2880misschien eigenlijk helemaal niet zo enorm leuk vindt!”
Relativerende woorden – wel een beetje, eigenlijk, af en toe, misschien wel, niet echt, soort van, of zoiets, denk ik – moeten verzachtend werken. Dat werkt niet. Zeg het nou maar, verdomme! Tussenvoegsels vormen een glibberige laag glijmiddel die je lezer met misverstanden bedruipt.
De lezer wordt dus niet gespaard, terwijl de meeste schrijvers juist tussenvoegen om medeleven en begrip te suggereren, om een vervelende boodschap (‘Doe die rotklus direct!’) pijnloos te brengen. Elke communicatietraining leert ons daarentegen dat een ‘slecht nieuws gesprek’ maar op een manier gevoerd kan worden: breng het slechte nieuws. Je lezer is uitstekend in staat om dat te verwerken of naast zich neer te leggen. Moet ie wel eerst snappen wat je  beweert. Daar ligt het probleem dus. Ben je onzeker? Geloof je je eigen boodschap wel? Durf jij als schrijver eigenlijk wel stelling te nemen? Onderschat je je lezer niet?
Gebruik onderstaand vragenrijtje als je stuit op een overdosis tussenvoegsels:
-Wat wil ik eigenlijk zeggen?
-Wat is de akeligste reactie die daarop kan komen?
-Is het realistisch om die reactie te verwachten?
-Zeg ik het dan toch of zeg ik het niet?
-Hoe doe ik dat open en eerlijk, in het vertrouwen dat mijn lezer tegen een stootje kan?
-Kan het helpen om mijn stelling te brengen als vraag?

Stopwoordje

2015-05-27-EOS600D-2871“We liepen dus over het strand en opeens trapte ik dus in een kwal. Dat deed dus behoorlijk zeer.”
Elke schrijver (elke!) heeft z’n eigen lievelingswoorden. Die dingen leiden een soort eigen leven. Ongemerkt sluipen ze je eigen tekst in en…
Sorry. Die van mij is op dit moment kennelijk ‘eigen’.
Hoewel er stevig bezuinigd kan worden op stopwoorden is het interessant om ze te duiden. Kijk naar de intentionele waarde van het woord om de achilleshiel van de auteur in beeld te krijgen.
eigen – auteur stelt persoonlijke beleving centraal, durft niet te veralgemeniseren
maar – auteur blijft twijfelen of relativeren, vreest zichzelf of kritiek
dus – auteur suggereert logische samenhang tussen beweringen, wat een lezer ook zelf wel kan als die samenhang er is
en – auteur wil met een opsomming volledig zijn, maar benoemt kennelijk de kern niet
als/alsof/zoals – auteur zoekt het in eufemismen, twijfelt kennelijk aan directe omschrijvingen
toch – auteur wil overtuigen, twijfelt kennelijk aan inzicht lezer en eigen argumenten
wel – auteur wil overtuigen (‘de economische crisis is bij dit probleem wel belangrijk’) of relativeren (‘hij had 50 kilometer gewandeld en was wel moe’).

Ouderwets taalgebruik

“Niettegenstaande het feit dat archaïsche taal thans naast weerstand tevens misverstanden 2015-05-27-EOS600D-2879oproept, wordt het nochthans met regelmaat gebezigd.”
Een enkele echter, tevens of evenzeer moet kunnen. Maar de schrijver die zijn teksten consequent hult in een nevel van statige woorden verdoezelt daarmee vermoedelijk gewoon dat ie de ballen snapt van z’n onderwerp. Ja toch? Anders zeg je het toch gewoon zoals het is?
Er is nog een opvallende overeenkomst tussen moeilijkschrijvers. Ze lijden vaak aan wetenschap in het voorgeslacht. Dat klinkt viezer dan het is. In de praktijk betekent het dat paps of mams een universitaire opleiding volgde en op verwijtende toon zei: “Kind toch! Journalistiek? Dat is toch geen echt vak!” Met het gebruik van ingewikkelde woorden en zinnen bewijst de schrijver nu dat ie heus niet van de straat is, tot paps of mams (of beste vriend of partner of kind) het respect geeft waar hij nog steeds stiekem zo naar verlangt.
Dat gaat niet gebeuren. Daarom kun je net zo goed gewone woorden gebruiken. Hoeft niemand zich dom van te voelen. Ook je lezer niet.

Leestekens

2015-05-27-EOS600D-2891“Daar stond ze!!! Wie had dat verwacht? Ik zeker niet…”
Leestekens. Fout van de schepping, of nuttig schrijfgereedschap?
Achter een leestekenlawine schuilt een onzekere, angstige schrijver. Leestekens vormen accenten in een tekst. Zonder die accenten moet de tekst ook al iets voorstellen. Alleen de faalangstige schrijver vreest te vaak dat ‘m dat niet lukt en overcompenseert.
De leestekens op zich:
-!-
Als een gegeven verbijstert kan het altijd zo genoteerd worden dat de zin zelf een uitroepteken is. Die hoeft er dan niet achter te staan. Wie veel uitroeptekens gebruikt komt misschien uit een gezin met twaalf kinderen, waar het heel wat moeite kost om een beetje aandacht te krijgen. Of hij is bang dat z’n lezer naar zijn vinger kijkt en niet naar de maan waar hij naar wijst. Onzekerheid dus!
-?-
Vraagtekens? Ook niet altijd terecht. De meeste vragen worden sterker als ze aan het denken zetten zonder als vraag te zijn gesteld. Veel vraagtekens wijzen erop dat de auteur ervan overtuigd is dat hij toch geen antwoord zal krijgen. Misschien omdat de vraag retorisch of niet interessant genoeg is?
-…-
De suggestieve puntjes… ze duiden maar al te vaak op een schrijver die bang is voor zijn leidinggevende functie. Een schrijver hoort richting te geven. Doel te bepalen. Met puntjes wordt de lezer daarentegen aangezet tot zelfwerkzaamheid… Er wordt iets bedoeld, maar wat? Nou, eigenlijk vooral dat de schrijver liever niet de eigen geest, maar, beetje laf, die van z’n lezer laat bepalen hoe het verhaal verder gaat…

Geneer je nooit

Okee. Dus al deze afwijkingen zie je terug in je eigen teksten? Geneer je niet. Je bent in goed gezelschap. Let er maar eens op: broodschrijvers en topauteurs, facebookers en notulisten, ze maken allemaal graag uitglijders in hun tekst. De kunst is om zowel hun als je eigen teksten met warmte en vergevingsbereidheid te lezen. Corrigeer dus onbekommerd wat fout is. Je wordt er zelf alsmaar beter van. Dat is nu eenmaal de lijn der dingen.
(de foto’s zijn trouwens genomen tijdens een workshop ‘Zakelijk schrijven met het creatiepentagram’ voor ondernemers uit het Westland.
Fotografie Edwin Lansbergen)

Magisch Schrijven

groep schrijft buitenIn de zon, onder de hoge eiken rond het Inspiratiehuis Arnhem, in de bloembak bij de rotonde, bij de parkeerplaats op het muurtje en op de gemakkelijke stoel in de tuin zitten mensen aandachtig te schrijven. Het ziet ernaar uit dat ze de woorden vinden waar ze naar zoeken. Straks hoor ik die.
Wat heb ik een heerlijk vak. Schrijfcoach.
En wat was het een aangename workshop Magisch Schrijven.
Jan-Peter schrijft
 
fred schrijft   christieschrijft
renataschrijft
 

Testimonials: 'Bedankt voor het spelen'

Gevonden worden op internet dankzij de berichtjes van je klanten of cursisten: dat doe je onder andere met testimonials. Vooral als er weloverwogen, goede fouten in zitten.

Wat zeggen de deelnemers?

Vraag het eens aan een ander, is het principe van testimonials. Vraag het je klanten, je cursisten: waarom zijn ze tevreden over je dienst of product? Wat hebben ze er aan gehad?
Het plaatsen van testimonials op je website heeft een heel aantal voordelen.

  • Liever jij dan ik

    “Zij is goed in haar werk” klinkt voor je nieuwe klanten minder overtuigend dan “Ik ben goed in m’n werk,” al is het nog zo waar.

  • Bescheiden blijven

    “Ik ben goed in m’n werk” is lastig om te schrijven. We hebben nu eenmaal geleerd dat we een tikje bescheiden moeten blijven. Laat een ander het doen, dat scheelt je weer heel wat therapiekosten voordat je jezelf zo ver krijgt.

  • Goede taalfouten

    In een testimonial kun je taalfouten laten staan als je weet dat die vaak gemaakt worden. Zoekopdrachten (‘even googelen’) worden namelijk ook met taalfouten gemaakt. Zo staat in een van de testimonials die ik online zette mijn naam bewust verkeerd gespeld: ik weet dat mensen soms zoeken naar Youke Nagel.

  • Anders gezegd

    Een testimonial is een soort ‘Bedankt voor het spelen’-berichtje. Je klant formuleert het effect van jouw werk gegarandeerd anders dan jij zelf. ‘Ik schrijf lekkerder’ zeggen zij misschien. Terwijl jij zou willen zeggen: ‘Je schrijfgemak neemt toe’.

  • Jaaaaa, daar doe ik het voor!

    Je wordt keiblij van testimonials. Als je je even afvraagt waar je het ook alweer allemaal voor doet: lees ze nog eens door.

Zoekmachines houden van testimonials

Om het beste effect te hebben van testimonials doe je het natuurlijk niet zoals ik nu gedaan heb: bovenaan deze pagina staat een foto van mijn notitieblok waarin mijn cursisten een testimonial schreven.
Zoekmachines lezen zo’n plaatje niet, dus alle woorden die er in worden gebruikt (inspirerend, nieuwe inzichten, overzicht, creatief schrijven, fijne workshop, humor, leerzaam, heerlijke dag, lekkere lunch, schrijfblokkade, writersblock overwinnen, innerlijk criticus, intensieve schrijfcursus bij Youke) tellen niet mee voor je SEO (vindbaarheid op internet). Alleen de titel en de omschrijving van het plaatje wordt gelezen door de zoekmachines.
Nou ja, dan los je het anders op. Want toevallig vind ik echte handschriften van dierbare mensen die ik aan de schrijftafel had wel zo leuk om te laten zien.
 

Recensie Flikker de hele bliksemse boel maar door het keukenraam

Afgelopen zondag werd de geboorte gevierd van een boek waar ik strikt genomen niks mee te maken had: ‘Flikker de hele bliksemse boel maar door het keukenraam.’ Daar zit De Ragebol achter. Maar als auteur staat wel op de omslag ‘De bedenkers van Loesje zijn terug’. En bij dat affichemeisje voel ik me toch nog steeds betrokken, omdat ik de eerste 7 jaar van haar leven haar huiswerk deed.

Makers van Loesje

Misschien daarom, misschien omdat ik ooit zelf het boek ‘De magie van het huishouden’ schreef, met veel tips en trucs om huis, geest en wereld fris te krijgen, werd ik uitgenodigd om een recensie van het boek te maken en voor te lezen. Nou! Graag natuurlijk!
Het boek kun je bestellen via je boekwinkel, bol.com of via de uitgever: Aerial.
Aanrader. Lees hier waarom.
Download hier mijn recensie over het boek ‘Flikker de hele bliksemse boel maar door het keukenraam’ 
 

Spam!


De oorsprong van het woord spam: de beroemde scene van Monty Python waarin het woord een sterk overschatte vleessoort werd.
Spam verveelt snel als je het moet eten en er niet van houdt. Het is ook akelig om er veel van in je mailbox te ontvangen. Maar het doet werkelijk zeer aan de ziel als je zelf wordt aangemerkt als spammer.

Klik hier voor de nieuwsbrief Kort & Klein die waarschijnlijk in je spambox terecht kwam.

Spamfilters eten je berichten op

Vriend M. maakte me erop attent dat mijn mail met een persbericht erin direct werd opgegeten door het spamfilter van de krant waar hij werkt.
Ja, nee, geen wonder dat er dan slecht gereageerd wordt op je mailing!
Het kostte me twee doorwaakte nachten en de technische ondersteuning van Jan Runhardt om mijn nieuwsbrief Kort & Klein zo te versleutelen dat ik een kans maakte om ongezien langs een aantal spamfilters te sneaken en zo toch nog wat abonnees te bereiken.Wie nu wel en wie nu niet mijn berichten kan ontvangen, waarom, waarom niet… ik heb werkelijk geen idee.

Iedereen z’n vak

De spampolitie ziet me als massaspammer die rovend en plunderend digitale venerische ziekten verspreidt over het internet. En ik kan wel beweren dat ik heus, echt waar, juist de beste bedoelingen heb en alleen maar kennis wil delen, het kleeft toch aan me.
Van de inhoud van nieuwsbrieven, blogs en websites weet ik veel. Maar van de techniek heel weinig. Te weinig, dat blijkt wel, anders was ik wel spammatig gezond verklaard.
Opnieuw realiseer ik me dat een tekstschrijver (zoals ik) in deze digitale tijden niet meer kan zonder de technische ondersteuning van iemand die verstand heeft van de verwerking van die tekst.
Zoals vroeger elke journalist wist dat hij met z’n tengels af moest blijven van de opmaak en druk van z’n krant. Ieder z’n vak. Ik schrijf. En ik spam, kennelijk, en helemaal per ongeluk.
Ik werk er hard aan om een team techneuten samen te stellen dat me daar weer uit kan helpen. Je tips zijn welkom.

Meld je aan voor de nieuwsbrief Kort & Klein

Als je m’n nieuwsbrief Kort & Klein niet gekregen hebt: kijk even in je spambox. Er staan tips in om humor in je tekst te krijgen, krachttassenmaker te worden, Blufscrabble te spelen en mee te doen aan een schrijfworkshop met het Creatiepentagram.
En zit ‘ie daar niet, dan is je naam misschien van de abonnementenlijst gevallen. Alles is mogelijk. Meld je aan via het vakje ‘nieuwsbrief’ aan de rechterkant van mijn homepage.

Humor in je tekst

lachenLezers willen gegrepen worden door een tekst. Gruwelijke angst willen ze voelen. Sappige lust. Een stille traan. Een groeiende grijns. Emoties houden je lezer bij je les. Weet je die op te wekken dan heb je je lezer bij de kladden.

Blote billen

Terecht willen sommige schrijfcursisten dan ook graag humor in hun tekst gebruiken.
Ik raad dat af.
Niets is zulk glibberig en onvoorspelbaar spul als humor. Pakt het je toevallig, dan heb je plezier natuurlijk. Maar vaker glijdt humor van je lezer af als natte sneeuw van een vroege lentedag. Goed, een aantal mensen kan giechelen om een blote bil. Maar bij nog meer mensen roept zoiets alleen maar irritatie op. Zij leggen je tekst terzijde. Bovendien tekent een mislukt grapje je als Schrijver Met Slechte Smaak.

3 wegen naar een glimlach

Toch zijn er drie technieken die niet zelden tot een glimlach leiden. Mits met mate toegepast en goed geplaatst in de context van een tekst. Dat zijn helaas maar vage aanwijzingen, maar we moeten het er maar mee doen.
1- OVERDRIJF
‘Het miezerde niet meer, het goot. Het stortregende met zulke bakken tegelijk dat hij verwachtte dat er karpers mee naar beneden zouden vallen.’
2- RELATIVEER
‘Het regende pijpenstelen, vond zij. Ja, de mouwen van haar elegante winterjas leken al wat vochtiger te worden.’
3- ONTKEN
‘Zelfs de voering van haar winterjas was nu doorweekt en vanaf haar platgeregende haren liep een kil beekje stortregen langs haar rug haar bilnaad in. Ze glimlachte en kuste hem opnieuw. ‘Heerlijk hier, hè?’ zuchtte ze.’

Geen garantie

Is dat nou leuk? Aan je eigen reactie merk je of dit voor jou werkt. Pas je het slim toe dan kan het best tamelijk geestige effecten opleveren. Garanties zijn er niet. Wil je echt op safe spelen, roep dan liever andere emoties op. Verontwaardiging. Genot. Ontroering. Angst. Opluchting. Maar humor in je tekst? Nee. Liever niet.

Schrijfworkshop

Meer over het schrijven van blogs, webteksten of je boek?
Kom naar het schrijftweeluik in Arnhem.
vrijdag 6 maart: Lekker Bloggen (hoe bouw je je tekst op, spanningsboog, creatiepentagram)
vrijdag 13 maart: Magisch Schrijven (waar vind je inspiratie, hoe varieer je naar hartelust met schrijfstijlen)
Kosten 75,- per avond of 120,- voor beide avonden samen.
Incl. boek: 6 maart ‘Creatiepentagram’, 13 maart ’99 witte kopjes op een tafel’.

Meer informatie

Inschrijven

Certificaat Schrijven Om Gezien Te Worden

schrijfcursuscursusschrijfwerkZZPHet was een beetje feest vanavond. Drie zzp’ers haalden de eindstreep van de cursus ‘Schrijven om gezien te worden’. In zes avonden stelden ze hun eigen creatiepentagram vast om daar vervolgens hun fonkelnieuwe zakelijke teksten op te baseren.
certificaatdatdoorniemandwordterkendAls je je dus afvraagt waar al die aantrekkelijke nieuwe websites opeens vandaan komen: hier.
Op de foto’s zie je het gebeuren: de ceremonie van het ondertekenen en uitreiken van het Certificaat Dat Door Niemand Wordt erkend.
uitreikingschrijfcertificaatMet als extraatje een WoordWaardeBon voor een nieuwe schrijvenomgezientewordenschrijfactiviteit.
Tot een maand vanaf nu kunnen mijn cursisten nog een beroep doen op me: hun teksten laten lezen of hun menu laten uitproberen.
En ik verheug me nu al op de cursisten van de nieuwe cursus die in januari van start gaat.
Speciaal voor ZZP-ers en enthousiastelingen die hun eigen bedrijf of organisatie zichtbaar willen maken op internet.

Je kunt je alvast inschrijven.
Zes dinsdagavonden in Arnhem voor 450 euro (ex. btw), inclusief het boek ‘Schrijven met het creatiepentagram’, reader en gastdocent Jan Runhardt voor de module SEO. Tijdens de cursus schrijf je je eigen webteksten, dus je site kan klaar zijn aan het einde van die zes avonden.
Neem voor vragen even contact op per mail.