Schrijf een beetje, zaai een idee

Zaai een idee, oogst een plan

Zaai een idee, oogst een plan


“Het past er nooit allemaal op!” verzuchten heel wat ondernemers die worstelen met de teksten voor hun website. Klopt. En daar is zo’n ding ook helemaal niet voor.
Lezers, sitebezoekers inclusief, zijn namelijk slim. Zo slim dat ze het liefste zelf op een nieuw idee komen. Als jij alle details over je product of dienst vertelt en uitlegt op je site (inclusief de cursussen die je deed, de huisdieren die je verzorgt, de inrichting van je praktijkruimte en je lievelingskleur), raken je lezers verveeld en, nog veel erger, denken ze dat je ze niet voor vol aanziet.

Zaai een idee

Een tekst is zaaigoed. Met goedgekozen woorden verleid je je lezer, sitebezoekers incluis, om hun eigen gedachten eens te laten gaan over jouw favoriete onderwerp. Dat kan even duren. Niet elke gedachte laat zich meteen ontwikkelen of waarnemen. Geeft niks. Zo is het hele leven. Om maar wat te noemen: graan, in deze tijd van het jaar al bijna klaar voor de oogst, zie je ook voor een groot deel van de tijd niet groeien omdat het onder de grond zit of er heel anders uit ziet dan je zou mogen verwachten van rijp graan.

Oogst een plan

Voor je webteksten, een blog, kort verhaal of zelfs een boek geldt hetzelfde. Met je woorden zaai je gedachten. En als je geduld hebt kan zo’n tekst zich ontwikkelen tot een idee in het hoofd van je lezer of sitebezoeker. Als dat idee rijp is wordt het een plan van je lezer: het plan om zich verder te ontwikkelen met jouw product of dienst. En dat plan kun je oogsten. In termen van tekst betekent dat dat je lezer gebruik maakt van die knop: ‘klik hier voor meer informatie’ of ‘schrijf je in’ of ‘word nu lid’ of ‘stort je geld’ of ‘koop dat boek’.
Geduld dus.
Geduld.
Zaai met zorg je woorden.
Wacht.
En geniet dan van je oogst.

Klik hier als je zo ver bent

 

8x waarom blog je?

Blog! Steeds een nieuw stukkie tekst op je website is een goed idee.
Waarom eigenlijk?
7x waarom blog je. Wat zeg ik? 8 keer!

1- Vindbaarheid (SEO)
Als je regelmatig iets toevoegt aan je site vindt google je leuk en kom je hoger in de zoekresultaten dan als je site slaapt.
2- Plezier
Een lekker blog is een cadeautje aan jezelf en aan je lezers. Je schrijft met plezier, dus word je ook gelezen met plezier. En met woorden kom je nog eens ergens!
3- Goed voor je lijn
Schrijven is goed voor je lijn. De lijn der dingen in je leven wordt er duidelijker van. Bloggen geeft je zicht op jezelf, je ontwikkeling, je waarnemingen.
4- Gezien worden
De omgeving van de mens is de medemens. Wie blogt laat zich zien. Daarmee verbinden we ons met anderen – ook als dat eenrichtingsverkeer lijkt.
5- Kennis delen
Als je iets interessants ontdekt, weet of verzint, dan wil je dat natuurlijk delen met anderen. Wordt iedereen beter van. Word jij ook om gewaardeerd.
6- Lekker spuien
Woest, diep geraakt of vertederd kun je soms worden over De Dingen. In een kolkend blog pleeg je emotionele restverwerking en je wordt daarin vaak nog ondersteund door anderen ook met een ‘like’ of een aanvullend commentaar.
7- Verleiden
Bied je een prachtig product of een zinvolle dienst aan? Dan laat je met je blog merken dat je goed bent in je vak. Verleid met je woorden, toon je vakkennis, spring op dat podium van tekst, geluid en beeld. Blog!
8- Haal binnen!
En natuurlijk gebruik je je blog om je klanten binnen te halen. Eindig je blog met ‘klik hier’ voor een afspraak, bestelling, meer informatie, inschrijven, geld storten, of in het mooiste geval: gratis download!

Download gratis: Blogtips

Schrijven om te raken!
Kom naar de workshop LEKKER BLOGGEN
op 3 februari 2017
in Arnhem. Kijk in de agenda voor meer informatie.
Inschrijven doe je hier.

Een boek schrijven in een week

boekschrijven“Ik moet er maar mee stoppen. Dit is nu al de zevende maand dat ik aan mijn boek werk en nog is het niet af,” verzuchtte laatst een schrijfcoachingsklant van mij.

Aarrrrrgggggggh! Waar komt zo’n waanidee vandaan?
Nou, van een paar schreeuwlelijken (zonder waardeoordeel natuurlijk) die hard roepen dat het, uiteraard met hun hulp, prima te doen is om een boek te schrijven in een maand, in 28 dagen, in een week.
Dat
Is
NIET
Waar.

Woorden hebben tijd nodig

Zo. Het moest maar eens gezegd worden. Het kan niet. Je kunt een boek niet opjutten. Een boek heeft tijd nodig. Omdat het schrijven van een boek een proces is waarbij de juiste woorden op het juiste moment naar je toetsenbord komen dwarrelen. Niet eerder.
Een boek, fictie of non-fictie, is een organisme dat zich ontwikkelt in je geest of, desnoods, via je geest.
Je hebt een idee dat je wilt uitschrijven. Je reikt uit naar de juiste vorm en met een beetje mazzel reikt die vorm terug naar jou en krijg je er nog inspiratie bij ook. Jouw idee, je kennis en je inspiratie komen samen in je hoofd en er ontstaan woorden uit.

Ideeën hebben tijd nodig

Het idee ontwikkelt zich doordat die woorden verduidelijken wat je al dacht. De woorden dalen in, raken je eigen ervaringen en emoties en krijgen daardoor kracht. Ze worden doorleefd omdat je ze niet rechtstreeks uit het hoofd neertikt, maar ze eerst proeft, ervaart en vult met betekenis.
Er ontstaat een onzichtbaar chemisch proces waarin idee, kennis, inspiratie, ervaring, emotie en woord zich met elkaar verbinden en een eigen vorm ontwikkelen. Een tekst. Een tekst die volgens een eigen logica de weg aflegt van eerste naar laatste woord.

Een boek heeft nog meer tijd nodig

En dan, als je denkt dat dit wel zo ongeveer is wat je wilde zeggen, is er nog meer tijd nodig om het echt een boek te laten worden.
Nog een keer doorlezen. Fragmenten omgooien. Bijschaven. Stukken weghalen en toevoegen. Bruggetjes bouwen. Taalfouten wegschoffelen. Hoofdstukindeling checken. Inhoudsopgave maken. De hele zooi komt er nog achteraan terwijl je hoopte dat het al klaar was.
Zoiets kost tijd. Soms maanden. Soms jaren. Maar beslist meer dan een week, dan 28 dagen, dan een maand. Kost het minder tijd dan dat, dan is het gewoon een rotboek. Los van de realiteit, niet toe te passen in de praktijk, bedacht. Harteloos. En wie wil zoiets nou lezen…

Hoe schrijf je dan wel een boek?

Okee, hoe moet het dan wel? Ligt aan jou. Ik heb dertien boeken geschreven en het ging bij allemaal anders. Ik heb tientallen schrijvers begeleid bij het schrijven van hun boek en iedereen schrijft anders. In eenzaamheid of juist midden in de kroeg. Achter elkaar door of af en toe een paar dagen in de vakantie. Op discipline of op een golf van waanzin. Mijn taak als schrijfcoach is om je te helpen ontdekken welke manier bij jou past. Zodat jouw boek er uit komt zoals je het bedoeld hebt.
Maar nooit, nooit in een week, 28 dagen of een maand.

Oh, en die schrijfcoachingsklant heeft inmiddels bijna haar boek af en de uitgever zit al te wachten. Met geduld, want die weet ook wel hoe het zit met boeken.

Ook schrijven? Begin eens met regelmatig bloggen om schrijfgenot te ervaren.
Op 27 juni geef ik een middag ‘Lekker bloggen’ in Arnhem.
75 euro inclusief het boek ‘Schrijven met het creatiepentagram’.

Meer informatie
Direct inschrijven

Journalist of schrijver

De schrijver en de journalist

De schrijver en de journalist


“Wat is eigenlijk het verschil tussen de journalist en de schrijver?” vroeg mijn dierbare vriendin M. me. Een goede vraag waar ik een tijdje over heb zitten mijmeren. Ik ken immers beide schrijfvormen: ‘vroeger’, toen ik nog freelance journalist was, voelde ik me journalist. Nu de journalistiek zo goed als opgeheven is als beroep voel ik me meer schrijver, en nog meer schrijfcoach.

Journalistiek schrijven

Het effect van journalistiek schrijven en schrijven als schrijver is hetzelfde: er ontstaat een tekst, een stukkie om te lezen. Maar het schrijfproces is
anders, al is dat uiteindelijk misschien maar een kwestie van accenten.
Een journalist schrijft als een stofzuiger. Hij zuigt informatie, meningen, visie, gebeurtenissen op, filtert die, mengt ze met z’n eigen visie en ervaring (vaak onbewust, zodat de mythe van objectiviteit in stand blijft) en geeft het dan door aan de rest van de wereld.

Creatief schrijven

Een schrijver geeft zijn of haar eigen visie en ervaring weer, al zitten daar (vaak onbewust, zodat de mythe van de creatieve geest in stand blijft) veel invloeden in van buitenaf: meningen, visie en zelfs hele theorieën van anderen die hij zich zo eigen heeft gemaakt dat hij helemaal niet meer weet dat ze niet bij hem begonnen zijn.

Schrijven met hoofd, hart, buik en voeten

De journalist is aan te spreken op een juiste weergave van de woorden van anderen of de weergave van gebeurtenissen. De schrijver is aan te spreken op originaliteit en creativiteit. De journalist werkt over het algemeen vooral vanuit het hoofd: analyse, samenvatting, schiften van informatie.
De schrijver werkt over het algemeen vanuit de rest van het lijf: hoofd, hart, buik (cognitie, emoties, ervaringen) en zal zich dus meer schepper voelen terwijl de journalist zich meer waarnemer of tolk zal voelen.

Inspiratie

Maar er is een groot verschil dat niet meetbaar of zichtbaar is.
Inspiratie. Als de journalist geïnspireerd wordt, een vlammend onverwacht idee krijgt, een ingeving voor een fantastische gedachtesprong of een droombeeld ziet rond zijn onderwerp, dan zal hij daar anders mee omgaan dan de schrijver. De journalist zal in de meeste gevallen de ingeving negeren omdat het niet valt binnen de kaders van zijn opdracht. De goede journalist met tijd gaat ‘er achteraan’. Die zoekt uit of er ergens in wereldse begrippen (statistieken, archieven, citaten van anderen) bewijzen te vinden zijn voor zijn ingeving.
De schrijver zal in de meeste gevallen de ingeving noteren en er een paar pagina’s hardop over blijven doormijmeren, misschien zelfs wel met een hele nieuwe gedachte tot gevolg. De goede schrijver gaat er vervolgens trouwens ook achteraan. Is het waar? Is het bewijsbaar? Zit hij op een nieuw spoor? Schrijft zijn verhaal zichzelf een heel onverwachte nieuwe kant op?
Had ik gezegd dat er een groot verschil is tussen journalistiek schrijven en anders schrijven? Hm. Wat denk jij?

Boek publiceren

Schrijven met het creatiepentagram - door Yoeke Nagel

Schrijven met het creatiepentagram – door Yoeke Nagel


Ze is er. Na iets meer dan een jaar schrijven ligt ze in m’n hand. Mijn nieuwe boek. Mijn dertiende. Gebonden. Gedrukt. Vormgegeven. Geredigeerd. Geschreven. Bedacht. Ontstaan. In die volgorde is dat er allemaal aan vooraf gegaan en kan ik haar nu vasthouden. Zie, het woord is boek geworden…
En ik realiseer me voor de dertiende keer dat dit niet de fijnste fase is van een boek-in-wording.

Boek beoordelen

Ik kan naar elk boek kijken met vriendelijkheid, respect en acceptatie. Soms zelfs met warmte en schalkse verbondenheid. Maar naar mijn eigen boek kijk ik zoals ik fronsend langs mijn buik naar de wijzer op de weegschaal kijk. Oei. Is dit het nou?
“Gut, ze is dunner dan ik had verwacht. Mooi lettertype wel, maar misschien hadden die twee pennen toch anders gemoeten. Past het nou wel dat het er zo smooth uitziet allemaal? Fijn papier om te voelen. Hoeveel mensen valt dat nou op? Ruikt okee. Is dat grapje daar niet misplaatst? Oh jee, dit stukje tekst had toch wel op de volgende pagina moeten beginnen denk ik. Heb ik daar nou overheen gekeken?”

Vol boek. Leeg hoofd.

“Word je verdrietig?” vraagt vriend B. geschrokken als hij mijn knerpende gedachten van mijn gezicht afleest terwijl ik mijn boek, recht uit de enveloppe, doorblader.
Ook dat weet ik niet, maar ik denk van niet. Ze is er. Daar ging het om, toch?
Het laatste hoofdstuk heet ‘Wie schrijft, verdwijnt.’ Daar lijkt het wel op ja.
Wat ik weet over schrijven is uit mijn hoofd, uit mijn lijf, uit mijn jarenlange schrijf- en schrijfcoachingservaring gedruppeld om samen te komen in dit boek. Hier staat het, mijn kennis is vrijgegeven, het boek is vol, mijn hoofd een grote vacature. Wat nu?
De laatste zin van het laatste hoofdstuk, voordat de 99 schrijfoefeningen beginnen, geeft onverwacht het antwoord dat ik op dit moment eigenlijk helemaal niet zoek.
Als je creatie klaar is, moet je haar loslaten en de wereld insturen om een eigen koers te varen. Blijven doet ze niet.”

De wijde wereld in

En dan voel ik toch het begin van trots opborrelen. Goh. Mijn boek. Dapper ding. Zomaar de wijde wereld in. Misschien is dat het wel. Het is nu niet meer ‘mijn boek’. Het is het boek van haar lezers geworden.
En natuurlijk hoop ik dat ze heel veel mensen blij gaat maken en opjut om te gaan schrijven met het creatiepentagram en gaat inspireren om hun kennis door te geven en hun ervaringen te delen met anderen, via het geschreven woord.
Zodat hun lezers weten dat ze niet alleen zijn, dat we allemaal met dezelfde dingen worstelen en dat er altijd verandering komt. Dat maakt krachtig en blij.
En dat is dan toch ook een beetje mijn verdienste, omdat mijn boek, dit boek, dat ene zetje kan geven dat schrijvers soms nodig hebben voordat ze echt aan de slag gaan met dat boek dat in hen heen en weer huppelt omdat het er uit wil.
Okee. Het is een boek. M’n dertiende. ‘Schrijven met het creatiepentagram.’ Met schrijftechnieken voor beelddenkers en structuurliefhebbers, en nog 99 schrijfoefeningen toe ook. Het is te bestellen bij de boekhandel en bol.com.
Ik ben er best blij mee.

Seks, sushi en schrijfgenot

Van discipline naar genot

Van discipline naar genot


Seks. Sushi eten. Saunabezoek.
Daar hoor je eigenlijk nooit iemand over zeggen: “Ik zou het wel vaker doen als ik de discipline maar op kon brengen.” Welnee! Lekkere dingen doe je zo vaak mogelijk. Voor het genot ervan. Omdat onze natuur erop gericht is genot te ervaren zodra het kan.

Seks, sushi en schrijfgenot

Over schrijven hoor ik het wel regelmatig. “Ik zou wel graag elke dag zes uur willen schrijven, maar ik kan er de discipline niet voor opbrengen.”
Ja, nee, duhhh… Elke dag zes uur seks, sushi of sauna gaat misschien ook wel vervelen op den duur.
En dat terwijl mensen die graag schrijfdiscipline zouden hebben in weerzinwekkende hoeveelheden, het schrijven zelf wel degelijk ervaren als een genot. Ze vinden het lekker om te schrijven. Ze worden er blij van. Ze genieten ervan.

Van discipline naar genot

Waarom zou je schrijven dan niet net zo behandelen als seks, sushi en sauna? Doe het voor het genot ervan. Zo vaak mogelijk. Net als met seks eigenlijk. Niet op discipline, want dan wordt het een verkrampte toestand. Niet te lang achter elkaar, want dan ga je van jezelf eisen dat het steeds zo lang zal duren. Niet te kort, want dan kom je er niet lekker in. Niet inplaats van iets anders wat eigenlijk belangrijker is. En zodra je merkt dat je overschakelt van genot naar discipline stop je ermee. Natuurlijk: dat boek, blog of biootje moet af. Maar als je dat met een overwegend bweeeeeeh-gevoel doet leest het toch niet lekker.

Seks om inspiratie op te doen

Ben je bezig met groot schrijfwerk? Richt je leven dan zo in dat er ruimte is voor genot. Schrijfgenot. En als je vindt dat je daarmee af moet zien van seks, sushi of sauna, beschouw die vormen van genot dan maar als het opdoen van nieuwe inspiratie voor je schrijfgenot.

Boek af: eind 2014

Als je dat boek nou echt wilt schrijven schakel me dan gerust in als schrijfcoach.
Misschien heb je het dan aan het eind van het jaar wel af.

Ik wens je een lekker 2014 toe.
Met ruim voldoende seks, sushi, sauna en schrijfgenot.
(en iets meer seks en sauna voor wie niet zo dol is op sushi)

Overtuigend schrijven

“Blaas een rode ballon op en laat ‘m neerdalen op het bureau van je collega.”
Wacht.
Heb je die eerste zin gelezen? Over dat je een rode ballon op moet blazen en zo? En? Is er ook maar een vezel in je lichaam die ernaar hunkert om dat nu ook echt te gaan doen?
Vermoedelijk niet. Mijn schuld. Sorry.

 

Uitstellen graag!

Deze grandioze tip komt namelijk te vroeg in de tekst.
Dat is een opbouwmisser die wel vaker gemaakt wordt. Vooral als je als schrijver erg enthousiast bent over een plan, roep je je lezer vaak te snel op om het plan ook meteen maar uit te gaan voeren. Je ziet dat op websites van kleinere bedrijven veel gebeuren. ‘Meld je meteen aan voor een informatieve kennismaking’, staat er dan bijvoorbeeld bovenaan een pagina.
Dat is niet zinvol. Wij, lezers, zijn immers zuinig op onze energie en storten ons niet klakkeloos in een kennismaking waarvan we het nut niet inzien. Uitstellen is beter, als het gaat om verleiding. Overtuigend schrijven doe je in stapjes.

Effectief verleiden

Wij, lezers, willen eerst aangesproken worden op onze eigen ervaringen. Erkend worden. Dan worden we mogelijk nieuwsgierig naar nieuwe informatie over het hoe en waarom van die ervaringen. Als we daarmee echt verrast worden willen we misschien nog wel wat meer weten over de brenger van zoveel interessants. We zijn geraakt en gevoed in buik (ervaring), hoofd (nieuwe kennis) en hart (emotie, bijvoorbeeld verrassing over een nieuwe invalshoek). Dan zijn we pas bereid om in beweging te komen, de voeten voorwaarts te plaatsen en die knop in te drukken of die telefoon op te pakken voor een informatieve kennismaking. Niet eerder. Zo bouw je je tekst dan op:

  • Commerciele tekstopbouw
    1- Erkennen van situatie van lezer
    2- Uitleg, nieuwsgierig maken
    3- Concreet voorstel doen
    4- ‘Klik hier’ of ‘Bel nu’ knop (call to action).
    Aanhaken, uitleggen, overtuigen. Dan verleiden.

Hoe schrijf je dat dan?

Vandaar, speciaal voor iedereen die collega’s heeft:
“Verveel je je ook rot op kantoor? Dat komt omdat we 80% van de tijd niet uitgedaagd worden om te spelen. We doen te veel van hetzelfde en slibben daarmee vast in voorspelbare reactiepatronen. Een kwartiertje spelen helpt enorm om de geest vrolijk en vindingrijk te maken. Wil je zelf creatief blijven en ook je collega’s uitdagen om eens wat nieuws te bedenken? Speel! Blaas een rode ballon op en mik ‘m op het bureau van je collega!”
Neem even contact met me op voor een rode ballon of om je in te schrijven voor de workshop ‘Lekker Bloggen’ waar ik je graag meer van dit soort tips geef!

Teveel om te schrijven

schrijftechniek

Wat laat je weg uit je tekst als je teveel weet?


“He knew too much,” grommen ze in Amerikaanse westerns voordat ze de held doodschieten.
Wie schrijft over een onderwerp waar hij veel van af weet, kan spontaan het verlangen voelen opkomen naar zo’n efficiënte afhandeling van zijn dilemma’s. Een verhaal, journalistiek artikel of blog, mag immers nooit te lang zijn.
Maar wat laat je weg? Probeer eens: bijna alle details. Op 1, 2 of 3 voorbeelden na.

Je weet te veel

Stel: je wilt in je verhaal bewijzen dat het weer invloed kan hebben op je stemming. Je hebt daar 26 grappige voorbeeldjes van uit de praktijk en je kent bovendien drie onderzoeken waarmee het bewezen wordt. Bovendien weet je dat de ene mens alleen maar een tikje chagrijnig wordt van vallend herfstblad, een ander het eigenlijk wel een vrolijk gezicht vindt en de derde geëmigreerd is naar een land zonder seizoenen om eindelijk af te zijn van z’n seizoensgebonden depressies. Stop! Te veel informatie! Dat verhaal wordt te lang! En toch wil je je lezers zorgvuldig en genuanceerd informeren.

1, 2, 3 voorbeelden

Lezers zijn goed opgevoed. Ook als ze zich dat helemaal niet bewust zijn. Daardoor hoef je niet alles te schrijven wat je weet, terwijl je toch al je informatie doorgeeft.
De truc is om gebruik te maken van patronen. Geef 1, 2 of 3 voorbeelden.
1- Status quo
‘Het weer is van invloed op je stemming. Veel mensen worden somber van regen.’
Geef je in een verhaal een enkel voorbeeld van een bewering, dan wordt dat gelezen als gemiddelde, als omschrijving van de status quo, als uitwijding van een stelling die geen tegenspraak duldt.
2- Ontwikkeling
‘Het weer is van invloed op je stemming. Regenachtig donker weer leidt vaak tot somberheid, terwijl een zwoele zomerdag de stemming er juist lekker in brengt.’
Als je twee voorbeelden geeft zal je lezer ervan uitgaan dat dit de twee uiteinden zijn van een ontwikkeling, een reeks mogelijkheden, lopend van ‘voor’ tot ‘na’, van ‘niet’ tot ‘heel erg’, van ‘wit’ tot ‘zwart’. Met die twee voorbeelden heb je dus de hele lijn van nuances en ontwikkelingen al binnen het bewustzijn van je lezer gebracht.
3- Compleet
‘Het weer is van invloed op je stemming. Treurigheid met regen, een zonnige kijk op het leven in een warme zomer, vertwijfeling bij mistflarden, het is eigenlijk een heel natuurlijk gegeven.’
Geef je drie voorbeelden, dan weet je lezer: ‘Dit is nog maar het topje van de ijsberg.’ Waar drie voorbeelden moeiteloos te vinden zijn door jou, kan lezer zelf naar hartelust verder fantaseren over de andere voorbeelden of ze er bij zoeken. Hij heeft daardoor het gevoel een compleet beeld te hebben (of te kunnen krijgen als hij echt zou willen, wat niet zo is).
En?
Als het waar is, heb je nu het gevoel een compleet beeld te hebben van hoe leespatronen werken, want je kreeg er drie voorbeelden bij. Ga er maar van uit dat er nog veel meer over te zeggen is. Mail me er even over.

NaNoWriMo schrijfcoach

 

Ik word je NaNoWriMo-schrijfcoach. Je weet dat je het nodig hebt.

Ik word je NaNoWriMo-schrijfcoach. Je weet dat je het nodig hebt.


National Novel Writing Month, dat betekent die bizarre afko die je de komende tijd waarschijnlijk vaak tegenkomt op facebook en twitter.
Een maand lang elke dag schrijven aan een lopend verhaal, waarvoor je steeds nieuwe opdrachten krijgt op de #NaNoWriMo site.
Je blijft met andere NaNoWriMo-schrijvers in contact (dat zijn er heel wat, wereldwijd gezien) via het NaNoWriMo-forum en de NaNoWriMo-pagina’s op Facebook en de #NaNoWriMo-hashtag op twitter en je eet NaNoWriMo-pap uit een NaNoWriMo-nap.

Beter, vaker, harder, dieper schrijven

Elke dag schrijven is een slim plan, vind ik als schrijfcoach. Je traint je schrijfspieren, je voert de productie van je schrijfsappen op en je krijgt schrijfdiscipline.
Het gaat om het schrijfplezier, niet om het resultaat: ik geloof niet dat er ooit een bestseller is voortgebracht in die schrijfmaand.
Maar alle andere bijwerkingen van schrijven komen natuurlijk wel langs als je meedoet aan die NaNoWriMo.

De NaNoWriMo schrijfcoach

Dan kan het soms even lastig zijn om vol te houden. Dan heb je een NaNoWriMo stok achter de deur nodig die je even oppept en je vertelt waarom je het ook al weer doet, maar ook wat je in de kern van de zaak, al schrijvend, te pakken hebt gekregen.
Een NaNoWriMo-schrijfcoach die je er even op wijst welke stukjes extra mooi zijn – en waarom.
Eentje die doorvraagt als je opeens op een enorme schrijfweerstand stuit, omdat dat een slim moment is om een verstopte schrijfader open te breken.

Heftige schrijfcoachkorting

Die NaNoWriMo-coach ben ik.
De hele maand sta ik aan je zijde en lees ik met je mee. Mijn commentaar krijg je per mail zodat je weer met frisse moed verder kunt. Tot die hele NaNoWriMo weer voorbij is. En wil je dan meer, dan geef ik je een fijne korting op je eerste kwartaalcoachingstraject.

Aanbieding:

Professionele #NaNoWriMo-schrijfcoaching

€ 121,- inclusief NaNoWriMo-btw

Schrijf je in.

Mooi schrijven

Eerst grote lijnen schrijven. Dan inkleuren.

Eerst grote lijnen schrijven. Dan inkleuren.


Een tekst, elke tekst, is een draak met heel wat koppen die je als schrijver allemaal onder controle moet krijgen.

Verhaal opbouwen

Eentje ervan is de kop zelf natuurlijk. Die sabel je als laatste neer. Verder heb je de inhoud, de schrijfstijl, de structuur en opbouw van je tekst, het doel ervan, je doelgroep, de krachtige uitsmijter, de context waarin je tekst gelezen zal worden, je taalgebruik, de research, de heerlijke details die het sappig leesbaar maakt, je inspiratiebronnen en de tijd die je eraan moet besteden.

Mooi schrijven – in fases

Schrijf daarom in fases. Eerst de grote lijnen. Begin, middenstuk, eind.
Zo schep je een soort kleurplaat voor jezelf waardoor de volgorde van gebeurtenissen helder is en het verhaal een mooie opbouw heeft.

Inkleuren van details

Geef je verhaal de kleur van detailbeschrijvingen als je de grote lijn hebt staan.

Geef je verhaal de kleur van detailbeschrijvingen als je de grote lijn hebt staan.


Leg het dan weg. Als je een tijd iets anders hebt gedaan lees je het door. Let daarbij op welke beelden zich vormen in je hoofd terwijl je leest. Kies dan per (ongeveer) 200 woorden een fijn detail uit om even over uit te wijden. Mooi schrijven. De grote lijnen staan. Nu kleur je een paar sappige sfeerbeelden in.
Welk patroontje heeft het behang bijvoorbeeld in de kamer waarin het verhaal zich afspeelt?
Welke wetenschapper beweerde eerder al het tegendeel van de stelling die jij verdedigt? Wat zei hij dan precies?
Hoe ruikt het in die woestijn waar je reisverslag over gaat?
Zo versla je de veelkoppige tekstdraak met je toetsenbord.
Zo kleur je de plaatjes in.
Niet allemaal. De lezer wil z’n fantasie ook kunnen gebruiken.

Schrijven hoef je niet alleen te doen

Als je veel schrijft, laat me dan eens meelezen. Als schrijfcoach kan ik je precies vertellen hoe jouw teksten nog soepeler gaan lopen. Ook als het gaat om een blog, een boek of een serie artikelen.