Ik kan niet schrijven

Geplaatst op door

Laat mij de puntjes op je I zetten voordat je blog de wereld in gaat

Laat mij de puntjes op je I zetten
voordat je blog de wereld in gaat


Ik kan geen auto’s repareren, kleding maken of hoogspringen. Ik ben ook niet zo goed in piano spelen, genealogie en meetkunde. Maar ik weet wel iets van schrijven.
Waarom zou jij van jezelf eisen dat je elke activiteit zomaar in de vingers hebt? Kom op. Geef het toe. Zeg het maar gewoon. ‘Ik kan niet schrijven.’ En dat is okee…
Lucht op he?

Professional kan het beter

Je komt nogal wat klussen tegen als je een eigen bedrijf hebt. Een heel aantal daarvan zul je moeiteloos zelf kunnen klaren, of je volgt er een cursus in zodat je de basis onder de knie hebt. Maar zelfs dan blijft elke klus op zich een vak. Voert een professional ‘m uit, dan wordt het gewoon beter, mooier, dan als je het zelf als leek doet. Jij bent toch ook het allerbeste in het werk waar je je bedrijf van hebt gemaakt?
Dus doe je je boekhouding zelf, maar laat je je jaaropgave doen door een gespecialiseerde boekhouder. Je bedenkt zelf hoe je website er ongeveer uit moet zien, maar je laat ‘m bouwen door een slimme IT-er.

Mijn puntjes op jouw I

Kies dan ook voor je blog, folder of webtekst op z’n minst de professionele blik van een schrijver, om te zien of je teksten werkelijk uitstralen wat jij wilt.
Laat mij de puntjes op jouw I zetten met een Blogcheck.
Stuur hem even langs, die tekst. Dan kijk ik er nog even naar en geef je wat verbetertips voordat jij ‘m online zet. Of ik schrijf ‘m voor je, nadat jij me verteld hebt wat je ongeveer wilt zeggen. Als je me laat weten hoeveel haast je hebt doe ik het bovendien razendsnel. Kun jij je lekker bezighouden met de dingen waar je echt goed in bent.

Prijzen blogcheck:
50 euro ex. btw voor een tekst tussen de 100 en 600 woorden.
75 euro ex. btw voor een tekst tussen de 600 en 1000 woorden.
Langere teksten in overleg.

Wacht!
Liever zelf beter leren schrijven?
Kom dan meedoen met de dagworkshop Schatschrijven!
16 februari in Zwolle,
121,- incl. btw.

Seks, sushi en schrijfgenot

Geplaatst op door

Van discipline naar genot

Van discipline naar genot


Seks. Sushi eten. Saunabezoek.
Daar hoor je eigenlijk nooit iemand over zeggen: “Ik zou het wel vaker doen als ik de discipline maar op kon brengen.” Welnee! Lekkere dingen doe je zo vaak mogelijk. Voor het genot ervan. Omdat onze natuur erop gericht is genot te ervaren zodra het kan.

Seks, sushi en schrijfgenot

Over schrijven hoor ik het wel regelmatig. “Ik zou wel graag elke dag zes uur willen schrijven, maar ik kan er de discipline niet voor opbrengen.”
Ja, nee, duhhh… Elke dag zes uur seks, sushi of sauna gaat misschien ook wel vervelen op den duur.
En dat terwijl mensen die graag schrijfdiscipline zouden hebben in weerzinwekkende hoeveelheden, het schrijven zelf wel degelijk ervaren als een genot. Ze vinden het lekker om te schrijven. Ze worden er blij van. Ze genieten ervan.

Van discipline naar genot

Waarom zou je schrijven dan niet net zo behandelen als seks, sushi en sauna? Doe het voor het genot ervan. Zo vaak mogelijk. Net als met seks eigenlijk. Niet op discipline, want dan wordt het een verkrampte toestand. Niet te lang achter elkaar, want dan ga je van jezelf eisen dat het steeds zo lang zal duren. Niet te kort, want dan kom je er niet lekker in. Niet inplaats van iets anders wat eigenlijk belangrijker is. En zodra je merkt dat je overschakelt van genot naar discipline stop je ermee. Natuurlijk: dat boek, blog of biootje moet af. Maar als je dat met een overwegend bweeeeeeh-gevoel doet leest het toch niet lekker.

Seks om inspiratie op te doen

Ben je bezig met groot schrijfwerk? Richt je leven dan zo in dat er ruimte is voor genot. Schrijfgenot. En als je vindt dat je daarmee af moet zien van seks, sushi of sauna, beschouw die vormen van genot dan maar als het opdoen van nieuwe inspiratie voor je schrijfgenot.

Boek af: eind 2014

Als je dat boek nou echt wilt schrijven schakel me dan gerust in als schrijfcoach.
Misschien heb je het dan aan het eind van het jaar wel af.

Ik wens je een lekker 2014 toe.
Met ruim voldoende seks, sushi, sauna en schrijfgenot.
(en iets meer seks en sauna voor wie niet zo dol is op sushi)

Overtuigend schrijven

Geplaatst op door

“Blaas een rode ballon op en laat ‘m neerdalen op het bureau van je collega.”
Wacht.
Heb je die eerste zin gelezen? Over dat je een rode ballon op moet blazen en zo? En? Is er ook maar een vezel in je lichaam die ernaar hunkert om dat nu ook echt te gaan doen?
Vermoedelijk niet. Mijn schuld. Sorry.

 

Uitstellen graag!

Deze grandioze tip komt namelijk te vroeg in de tekst.
Dat is een opbouwmisser die wel vaker gemaakt wordt. Vooral als je als schrijver erg enthousiast bent over een plan, roep je je lezer vaak te snel op om het plan ook meteen maar uit te gaan voeren. Je ziet dat op websites van kleinere bedrijven veel gebeuren. ‘Meld je meteen aan voor een informatieve kennismaking’, staat er dan bijvoorbeeld bovenaan een pagina.
Dat is niet zinvol. Wij, lezers, zijn immers zuinig op onze energie en storten ons niet klakkeloos in een kennismaking waarvan we het nut niet inzien. Uitstellen is beter, als het gaat om verleiding. Overtuigend schrijven doe je in stapjes.

Effectief verleiden

Wij, lezers, willen eerst aangesproken worden op onze eigen ervaringen. Erkend worden. Dan worden we mogelijk nieuwsgierig naar nieuwe informatie over het hoe en waarom van die ervaringen. Als we daarmee echt verrast worden willen we misschien nog wel wat meer weten over de brenger van zoveel interessants. We zijn geraakt en gevoed in buik (ervaring), hoofd (nieuwe kennis) en hart (emotie, bijvoorbeeld verrassing over een nieuwe invalshoek). Dan zijn we pas bereid om in beweging te komen, de voeten voorwaarts te plaatsen en die knop in te drukken of die telefoon op te pakken voor een informatieve kennismaking. Niet eerder. Zo bouw je je tekst dan op:

  • Commerciele tekstopbouw
    1- Erkennen van situatie van lezer
    2- Uitleg, nieuwsgierig maken
    3- Concreet voorstel doen
    4- ‘Klik hier’ of ‘Bel nu’ knop (call to action).
    Aanhaken, uitleggen, overtuigen. Dan verleiden.

Hoe schrijf je dat dan?

Vandaar, speciaal voor iedereen die collega’s heeft:
“Verveel je je ook rot op kantoor? Dat komt omdat we 80% van de tijd niet uitgedaagd worden om te spelen. We doen te veel van hetzelfde en slibben daarmee vast in voorspelbare reactiepatronen. Een kwartiertje spelen helpt enorm om de geest vrolijk en vindingrijk te maken. Wil je zelf creatief blijven en ook je collega’s uitdagen om eens wat nieuws te bedenken? Speel! Blaas een rode ballon op en mik ‘m op het bureau van je collega!”
Neem even contact met me op voor een rode ballon of om je in te schrijven voor de workshop ‘Lekker Bloggen’ waar ik je graag meer van dit soort tips geef!

Teveel om te schrijven

Geplaatst op door

schrijftechniek

Wat laat je weg uit je tekst als je teveel weet?


“He knew too much,” grommen ze in Amerikaanse westerns voordat ze de held doodschieten.
Wie schrijft over een onderwerp waar hij veel van af weet, kan spontaan het verlangen voelen opkomen naar zo’n efficiënte afhandeling van zijn dilemma’s. Een verhaal, journalistiek artikel of blog, mag immers nooit te lang zijn.
Maar wat laat je weg? Probeer eens: bijna alle details. Op 1, 2 of 3 voorbeelden na.

Je weet te veel

Stel: je wilt in je verhaal bewijzen dat het weer invloed kan hebben op je stemming. Je hebt daar 26 grappige voorbeeldjes van uit de praktijk en je kent bovendien drie onderzoeken waarmee het bewezen wordt. Bovendien weet je dat de ene mens alleen maar een tikje chagrijnig wordt van vallend herfstblad, een ander het eigenlijk wel een vrolijk gezicht vindt en de derde geëmigreerd is naar een land zonder seizoenen om eindelijk af te zijn van z’n seizoensgebonden depressies. Stop! Te veel informatie! Dat verhaal wordt te lang! En toch wil je je lezers zorgvuldig en genuanceerd informeren.

1, 2, 3 voorbeelden

Lezers zijn goed opgevoed. Ook als ze zich dat helemaal niet bewust zijn. Daardoor hoef je niet alles te schrijven wat je weet, terwijl je toch al je informatie doorgeeft.
De truc is om gebruik te maken van patronen. Geef 1, 2 of 3 voorbeelden.
1- Status quo
‘Het weer is van invloed op je stemming. Veel mensen worden somber van regen.’
Geef je in een verhaal een enkel voorbeeld van een bewering, dan wordt dat gelezen als gemiddelde, als omschrijving van de status quo, als uitwijding van een stelling die geen tegenspraak duldt.
2- Ontwikkeling
‘Het weer is van invloed op je stemming. Regenachtig donker weer leidt vaak tot somberheid, terwijl een zwoele zomerdag de stemming er juist lekker in brengt.’
Als je twee voorbeelden geeft zal je lezer ervan uitgaan dat dit de twee uiteinden zijn van een ontwikkeling, een reeks mogelijkheden, lopend van ‘voor’ tot ‘na’, van ‘niet’ tot ‘heel erg’, van ‘wit’ tot ‘zwart’. Met die twee voorbeelden heb je dus de hele lijn van nuances en ontwikkelingen al binnen het bewustzijn van je lezer gebracht.
3- Compleet
‘Het weer is van invloed op je stemming. Treurigheid met regen, een zonnige kijk op het leven in een warme zomer, vertwijfeling bij mistflarden, het is eigenlijk een heel natuurlijk gegeven.’
Geef je drie voorbeelden, dan weet je lezer: ‘Dit is nog maar het topje van de ijsberg.’ Waar drie voorbeelden moeiteloos te vinden zijn door jou, kan lezer zelf naar hartelust verder fantaseren over de andere voorbeelden of ze er bij zoeken. Hij heeft daardoor het gevoel een compleet beeld te hebben (of te kunnen krijgen als hij echt zou willen, wat niet zo is).
En?
Als het waar is, heb je nu het gevoel een compleet beeld te hebben van hoe leespatronen werken, want je kreeg er drie voorbeelden bij. Ga er maar van uit dat er nog veel meer over te zeggen is. Mail me er even over.

Balans vinden

Geplaatst op door

In balans blijven

In balans blijven


Dit is de tijd van het jaar dat je niet bang wilt zijn voor het donker. Net even wat minder fut, net even wat meer mijmeringen over hoe het leven, de wereld en wijde omgeving er uit ziet.
Met deze simpele oefening herstel je je balans als je even wankelt. Ook te gebruiken in de zomer, trouwens.

-Ga stevig staan: voeten onder je schouders, knieen licht gebogen.
-Leg het puntje van je tong tegen het zachte gedeelte van je verhemelte. Je ademhaling zakt dan gemakkelijker naar je buik.
-Teken met je wijs- en middelvinger een liggende lemniscaat boven je hoofd, waarbij de uiteinden boven je schouders uitkomen.

(Wafferding? Een lemniscaat. Het eeuwigheidsteken. Een liggende 8, zoals op het plaatje staat. Voor de liefhebbers: in de Tarot staat ie boven het hoofd van De Magier).

-Herhaal in gedachten de beweging waarmee je hem tekende boven je hoofd. Links, midden, rechts, midden, links, midden…
-Laat de lemniscaat nu in alle rust naar beneden zakken, net zo ver naar links als naar rechts draaiend, waarbij het middelpunt via je kruin, je keel, je hart, je navel, je sex, je benen, je voeten, naar beneden glijdt.
-Stel je voor hoe hij als een herfstwind alle overbodige ballast meeneemt uit je lichaam, recht de aarde in, waar de zooi wordt getransformeerd tot bruikbare energie.
-Klaar.
-Het donker is banger voor jou.

NaNoWriMo schrijfcoach

Geplaatst op door

 

Ik word je NaNoWriMo-schrijfcoach. Je weet dat je het nodig hebt.

Ik word je NaNoWriMo-schrijfcoach. Je weet dat je het nodig hebt.


National Novel Writing Month, dat betekent die bizarre afko die je de komende tijd waarschijnlijk vaak tegenkomt op facebook en twitter.
Een maand lang elke dag schrijven aan een lopend verhaal, waarvoor je steeds nieuwe opdrachten krijgt op de #NaNoWriMo site.
Je blijft met andere NaNoWriMo-schrijvers in contact (dat zijn er heel wat, wereldwijd gezien) via het NaNoWriMo-forum en de NaNoWriMo-pagina’s op Facebook en de #NaNoWriMo-hashtag op twitter en je eet NaNoWriMo-pap uit een NaNoWriMo-nap.

Beter, vaker, harder, dieper schrijven

Elke dag schrijven is een slim plan, vind ik als schrijfcoach. Je traint je schrijfspieren, je voert de productie van je schrijfsappen op en je krijgt schrijfdiscipline.
Het gaat om het schrijfplezier, niet om het resultaat: ik geloof niet dat er ooit een bestseller is voortgebracht in die schrijfmaand.
Maar alle andere bijwerkingen van schrijven komen natuurlijk wel langs als je meedoet aan die NaNoWriMo.

De NaNoWriMo schrijfcoach

Dan kan het soms even lastig zijn om vol te houden. Dan heb je een NaNoWriMo stok achter de deur nodig die je even oppept en je vertelt waarom je het ook al weer doet, maar ook wat je in de kern van de zaak, al schrijvend, te pakken hebt gekregen.
Een NaNoWriMo-schrijfcoach die je er even op wijst welke stukjes extra mooi zijn – en waarom.
Eentje die doorvraagt als je opeens op een enorme schrijfweerstand stuit, omdat dat een slim moment is om een verstopte schrijfader open te breken.

Heftige schrijfcoachkorting

Die NaNoWriMo-coach ben ik.
De hele maand sta ik aan je zijde en lees ik met je mee. Mijn commentaar krijg je per mail zodat je weer met frisse moed verder kunt. Tot die hele NaNoWriMo weer voorbij is. En wil je dan meer, dan geef ik je een fijne korting op je eerste kwartaalcoachingstraject.

Aanbieding:

Professionele #NaNoWriMo-schrijfcoaching

€ 121,- inclusief NaNoWriMo-btw

Schrijf je in.

Mooi schrijven

Geplaatst op door

Eerst grote lijnen schrijven. Dan inkleuren.

Eerst grote lijnen schrijven. Dan inkleuren.


Een tekst, elke tekst, is een draak met heel wat koppen die je als schrijver allemaal onder controle moet krijgen.

Verhaal opbouwen

Eentje ervan is de kop zelf natuurlijk. Die sabel je als laatste neer. Verder heb je de inhoud, de schrijfstijl, de structuur en opbouw van je tekst, het doel ervan, je doelgroep, de krachtige uitsmijter, de context waarin je tekst gelezen zal worden, je taalgebruik, de research, de heerlijke details die het sappig leesbaar maakt, je inspiratiebronnen en de tijd die je eraan moet besteden.

Mooi schrijven – in fases

Schrijf daarom in fases. Eerst de grote lijnen. Begin, middenstuk, eind.
Zo schep je een soort kleurplaat voor jezelf waardoor de volgorde van gebeurtenissen helder is en het verhaal een mooie opbouw heeft.

Inkleuren van details

Geef je verhaal de kleur van detailbeschrijvingen als je de grote lijn hebt staan.

Geef je verhaal de kleur van detailbeschrijvingen als je de grote lijn hebt staan.


Leg het dan weg. Als je een tijd iets anders hebt gedaan lees je het door. Let daarbij op welke beelden zich vormen in je hoofd terwijl je leest. Kies dan per (ongeveer) 200 woorden een fijn detail uit om even over uit te wijden. Mooi schrijven. De grote lijnen staan. Nu kleur je een paar sappige sfeerbeelden in.
Welk patroontje heeft het behang bijvoorbeeld in de kamer waarin het verhaal zich afspeelt?
Welke wetenschapper beweerde eerder al het tegendeel van de stelling die jij verdedigt? Wat zei hij dan precies?
Hoe ruikt het in die woestijn waar je reisverslag over gaat?
Zo versla je de veelkoppige tekstdraak met je toetsenbord.
Zo kleur je de plaatjes in.
Niet allemaal. De lezer wil z’n fantasie ook kunnen gebruiken.

Schrijven hoef je niet alleen te doen

Als je veel schrijft, laat me dan eens meelezen. Als schrijfcoach kan ik je precies vertellen hoe jouw teksten nog soepeler gaan lopen. Ook als het gaat om een blog, een boek of een serie artikelen.

 

Vloeken, schelden en neuken

Geplaatst op door

opdekansel-300x300Het voordeel van krachttermen

Wanneer kun je beter eens flink vloeken in je tekst? In het kort:
Gebruik krachttermen naar hartelust als je

  1. beslist extra aandacht nodig hebt van je lezer
  2. ook aannemelijk weet te maken dat de krachtterm op een natuurlijke manier ingezet wordt
  3. je lezer niet teleurstelt (aandacht opeisen met een stevige scheldkannonade, blijkt dat er een blaadje van de perenboom is afgevallen).

Niet vloeken?

Gebruik vloeken, schelden en neuken niet als je gerichtere en subtielere aandacht van je lezer kunt veroveren. Dat doe je bijvoorbeeld met het gebruik van zintuiglijke waarnemingen, de beschrijving van verrassende locaties of humor. Het voordeel van zulke, zachtere, aandachttrekkerij is dat je lezer ontspannen, open en belangstellend blijft. Valt er eenmaal een krachtterm dan kiest je lezer al een beetje partij. Hij vindt je gescheld terecht: “Ja, precies, wat een eikel ook!”, of hij vindt dat je overdrijft en haakt af: “Nou zeg, dat was nou ook weer niet nodig.”

Neuken of de liefde bedrijven

Wat betreft het omschrijven van de daad: het kan werkelijk iets toevoegen aan de spanning en opwinding van je verhaal om de meest alledaagse term – neuken – te vermijden: verstrikt raken in tedere omstrengelingen, het beest met de twee ruggen maken, copuleren… Elk eufemisme – en er zijn er genoeg – plant een eigen sfeer en beeld in het hoofd van je lezer. Gaat het om een liefdeloze handeling, een kille sportoefening, dan kun je dat benadrukken met plat woordgebruik.

Alledaags gevloek

De meest begrijpelijke tekst is die, waarin alledaags woordgebruik het verhaal uitstippelt. En er wordt nu eenmaal gevloekt in het leven. Hardop, binnensmonds, gebulderd of gegromd. Schrijf je realistisch, dan hoort het er dus bij. Verder is verzet zinloos, verdomme.
En afgezien van die enkele hardcore christen of andere van relativeringsvermogen gespeende lezer genieten we ook van de herkenning van heftige emoties die verwoord worden door…  Ach, kom op.
Gooi er gewoon af en toe een lekkere functionele vloek of verwensing in.
Dat geeft kleur aan je tekst en aan het leven van je lezer.
‘Vloeken, schelden en neuken’, is de titel van het artikel dat ik schreef voor Schrijven Magazine, het oktober-novembernummer 2013. Dit is een samenvatting.

Vampierwoorden-invasie

Geplaatst op door

Vampierwoorden zuigen het bloed uit de lezer

Vampierwoorden zuigen het bloed uit de samenleving


Ze strompelen zwijgend over een slijmerig kronkelspoor je tekst binnen. In hun adem ruik je de walmende leegte van hun binnenste al. Ze kreunen vaak een beetje en pas als je ze een spiegel voorhoudt vallen ze door de mand: ze hebben geen reflectie. Vampierwoorden.

Ambtelijke taal

Vampierwoorden zeggen helemaal niks. Ze zuigen het bloed uit de samenleving vanuit hun duistere schuilplekken in beleidsstukken, rapporten en aanbevelingen. Houd een levend, concreet woord voor de spiegel van je geest en er ontstaat een beeld. Zet het naast een vampierwoord en er is niks te zien. Probeer maar. Wat is het vampierwoord: fietsen of gaan? Mailen of communiceren? Of, een fijn voorbeeldje van cluster-vampierwoorden: Afspraak maken of ‘mogelijkheden onderzoeken om een bijeenkomst te plannen waarop voornoemd thema nader kan worden doorgesproken?’ En een paar bloedeloze zombiewoorden: ‘Zouden kunnen proberen’, ‘willen gaan kijken naar’, ‘in de zin van talloze voorbeelden’. Ambtelijke taal. Als er zonlicht valt op een vampierwoord, verdampt het.

De 15 ergste vampierwoorden op een rijtje

Daad bij het woord voegen

Hoe vaak je een alinea met vampierwoorden ook leest, het blijft vaag, er ontstaat geen helder beeld. Er is een grauwe invasie van vampierwoorden in rapporten, aanbevelingen en beleidsstukken van de sociale sector, het hogere management en (semi-)overheid. Ze trekken het bloed uit de tekst en er ontstaat geen concrete betekenis.  Dat heeft een onaangename bijwerking. Er moet alsmaar nagedacht worden. Alleen het hoofd wordt aangesproken.
Als een tekst direct een beeld oproept snapt onze geest meteen waar het over gaat. Het hart springt op: ‘Oh ja, boodschappen doen. Gezellig!’ In de buik roeren zich persoonlijke herinneringen waardoor de nieuwe woorden worden getoetst aan de eigen ervaringen: ‘Ik zag laatst van die fijne gekleurde cupcakes die de kinderen zo lekker vinden.’
Zo raakt een tekst hoofd, hart en buik van de lezer en kunnen de voeten in beweging komen: ‘Wat? Willen ze die cupcakes volstoppen met gemodificeerde soja? Daar moet ik wat aan doen!’ Pas als zowel hoofd als hart en buik geraakt zijn willen we de daad bij het woord voegen.

Nieuwe maatregel harteloos

Bij abstracte teksten vol vampierwoorden blijven hart en buik, emotie en eigen ervaring, onaangeraakt. Het hoofd van de lezer is actief en probeert uit alle macht om te zien wat er staat, om toch een weerspiegeling te krijgen van de lege termen waarmee zo’n beleidsstuk vol staat. ‘80% van de ondervraagden geeft aan te maken te hebben gekregen c.q. verwacht te zullen krijgen met een of meerdere negatieve aspecten van de uitvoering van deze maatregel in de persoonlijke leefsfeer.’

Hoe concreter hoe beter

Vampierwoorden! Ondode tekst! Tegen de tijd dat de ambtenaar die dat leest heeft uitgevogeld wat het betekent, is hij zo opgelucht dat hij snel z’n handtekening zet onder de nieuwe maatregel.
Dat zou hij niet doen als er levende woorden hadden gestaan: ‘Geen huisvrouw weet meer hoe ze haar boodschappen moet betalen!’
Hoe concreter hoe beter dus. Omdat er niets schadelijker is voor mensen dan de bloedeloosheid in de samenleving die vampierwoorden veroorzaken.

Gebakken lucht

Houd je eigen teksten tegen het licht en kijk welk woord geen reflectie heeft. Prik er een houten pin doorheen en kijk rustig toe hoe ze oplossen in lucht. Gebakken.

EXTRA
Vampierdaden – om slim te lijken tijdens een vergadering.
Lijk slim met vampierdaden.

Verkering of sokken

Geplaatst op door

Kika (7,5): 'Maximaal 2 verkeringen'.

Kiki (7,5): ‘Maximaal 2 verkeringen’.


“En dit is het kapstokje van Emile en dat is het kapstokje van Bernd en met hun heb ik verkering,” glundert Kiki als ik haar ophaal van school. Ze komt logeren en omdat ze zeven en een half is weet ze precies hoe het leven in elkaar zit. Dat komt goed uit, want ik heb daar veel vragen over die ik haar allemaal kan stellen. Met name dat met die verkering houdt me persoonlijk nogal bezig, want terwijl Kiki het houdt bij twee verkeringen, neig ik op het moment naar drie. Heerlijk, over het algemeen, maar er komt ook wel wat geregel en gedoe bij kijken.

“Ja duhhh…”

“Is dat niet lastig, om twee verkeringen te hebben?” informeer ik dus bezorgd bij haar. “Welnee!” legt ze uit. “Alleen soms wordt het me een beetje te druk, dan heb ik er geen zin in en zeg ik: ‘Ga nou maar even wat anders doen hoor,’ en dan gaan ze naar de andere kant van het schoolplein. Maar ja, ze zijn verliefd op mij he, dus ze komen wel steeds weer terug.” Zij is ook verliefd op hen, want ja, duhhh, anders zou ze echt geen verkering met ze willen. “En als ik geplaagd word, dan roepen de anderen snel Emile en Bernd er bij en die komen me dan helpen. Bernd wel meer hoor. Emile denkt dan soms: ‘Ja zeg, daar heb ik geen zin in,’ en dan komt ie niet. Daarom is Bernd soms eigenlijk wel leuker om verkering mee te hebben, maar als ik dat tegen Emile zou zeggen zou hij het denk ik wel uitmaken en dat wil ik natuurlijk ook niet.”

Waar laat je je sokken?

Polyamorie: waar laat je je sokken?

Liever sokken!

Ik knik. Haar oprechtheid is inspirerend. “En zou je er nog wel een verkering bij willen hebben, of vind je twee wel genoeg?” leg ik haar voor, want deze vraag houdt me zelf al een tijdje bezig.
“Nee,” zegt ze stellig. “Eentje erbij kan niet. Want kijk, ik krijg nu al alsmaar blaadjes van ze met een hartje er op en dan hun naam achterop. Daar heb ik echt al zoooooooooo’n stapel van, van allebei. Ik bewaar ze in een doos. Eentje voor Bernd en eentje voor Emile. En nu zijn de dozen op, thuis. Er zijn er nog twee, maar in de ene zitten mijn onderbroeken en in de andere zitten mijn sokken. Als ik nog een verkering erbij zou nemen zou ik dus mijn sokken weg moeten doen. Nou, dan heb ik toch liever sokken!”

Meervoudige liefde

Dit lijkt me een buitengewoon realistisch standpunt. De situatie lijkt verbluffend veel op wat ik zelf in de afgelopen jaren meemaak met de meervoudige liefdes in mijn leven. Heb je er een paar die elkaar goed aanvullen, dan loopt het allemaal gesmeerd. Maar als er eentje de boventoon gaat voeren kost het je uiteindelijk je sokken. Al kan ik niet direct zeggen hoe dat moment er in de praktijk dan uitziet.
Een klein beetje jaloers ben ik wel op de helderheid van geest die Kiki hierover heeft.
Zelf twijfel ik toch nog wel eens over wat ik nu liever heb in het leven: voldoende sokken, of een doos vol met hartjes…