Toeval: precies het goede moment voor iets anders
Toeval is als er iets gebeurt waar je met je kop niet bij kunt. Waarom nu? Waarom dit? Waarom hier? Waarom met deze persoon? We snappen het niet en toch gebeurde het.
Dat bestaat. We noemen het toeval en er wordt erg lelijk over gedaan door Mensen van Goede Wil.
Toeval is een waardevolle aanvulling op hoe we de realiteit ervaren. Vaak gaan we ervan uit dat we ons leven zelf uitstekend in de hand hebben. Alles onder controle.
We hebben de wetten van de logica die ons laten geloven dat als we eerst zus doen en dan zo, dat dan het resultaat dit is of dat. Lekker overzichtelijk.
Dit is een misverstand.
Toeval helpt ons knipogend of grijnzend om ons daar af en toe op te wijzen.
Een totaal onverwachte ontmoeting als je net aan iemand zat te denken, een gemiste trein waardoor je in een wonderlijk avontuur verzeild raakt, een plantje dat je in je eigen tuin blijkt te hebben staan, een gevonden brief met de informatie waar je net naar zocht, een raam dat open stond zodat je er uit lazerde… Toeval is het alledaagse mysterie waarmee de goden ons duidelijk maken dat ze ons heus wel in de smiezen houden. Maar toeval is ook dat iets niet doorgaat omdat je een sufkut bent en te laat van huis ging om je bus te halen.
We kunnen dus rustig aannemen dat toeval altijd belangrijk is: het is ofwel een handreiking van de goden, ofwel een belangrijke aanwijzing dat er in je karakter nog ruimte voor verbetering is. Mooi spul.
Waarom, vraag ik je, beweren dan zoveel Mensen van Goede Wil dat toeval niet bestaat?
Als iemand nog nooit in China is geweest kan ie toch rustig aannemen dat dat land wel degelijk bestaat.
Als iemand een zonne-allergie heeft blijft de zon nog steeds de zon, alleen zal de allergant ‘m anders ervaren dan de zonnebader. De zon bestaat.
Punt is alleen: als je accepteert dat iets bestaat – toeval bijvoorbeeld – zul je daar ook de consequenties uit moeten trekken.
Als toeval bestaat moet je het goed rekenen als invloed in je leven waar je geen vat op hebt.
Als je toegeeft dat toeval bestaat moet je erkennen dat jij, als mens, niet alles voor het zeggen hebt. Er is altijd toeval dat je hele planning overhoop kan gooien en jij moet maar afwachten waar dat nou weer op sloeg – of het was om er iets beters van te maken, of omdat je hele planning toch al stonk.
Da’s akelig. Onzeker.
Toch maar doen.
Hoe toeval zich ook manifesteert: het is altijd een Ding om rekening mee te houden, ook als we niet weten wat het van ons wil.
We hebben geen andere keuze dan dapper te accepteren: toeval bestaat. Reken het goed.
