Wie schrijft verdwijnt

Woorden voor consumptie & transformatie


Morgen vier ik mijn 35e schrijfjaar. ‘Wie schrijft, die blijft,’ geloofde ik toen ik begon om verhalen op papier te zetten.
Dat blijkt niet waar te zijn. Wie schrijft, verdwijnt. Pijlsnel. Als je het tenminste goed doet.

Nachtwereld van de ziel

Een stukkie schrijven is allereerst heerlijk om te doen. Woorden banen de weg van binnenwereld naar buitenwereld en zo wordt een gevoel, een overtuiging, een waarneming of een ervaring, zichtbaar. Als beginnend schrijver dacht ik dat dat vooral een dienst aan anderen was.
Toen ik er wat beter in werd, merkte ik dat schrijven ook vaak een fijne manier was om zelf zicht te krijgen op mijn binnenwereld: ergens diep over nadenken levert vaak minder op dan ergens woorden aan geven en daarin weerspiegeld zien wat er dan zoal leeft in die nachtwereld van de ziel.

Tekst consumeren

Een enkele keer, als een lezer toevallig met een zelfde thema worstelt als ik, kan een tekst zelfs wel eens voor iemand anders iets betekenen.
Een lezer consumeert dan de tekst die ik schreef. Althans, de stukjes uit mijn tekst die aansluiten – de rest wordt weggefilterd en bereikt de lezersgeest niet, blijft ongegeten op het papier liggen.
De stukjes tekst, mijn gedachten die ik onder woorden bracht, worden opgenomen door de lezer in z’n eigen hoofd en hart. Ze nemen daarmee direct de kleur aan van de lezer zelf. Misschien weet hij zich de eerste paar dagen nog wel te herinneren wanneer hij deze gedachten-in-woorden heeft geconsumeerd. In een heel enkel geval weet hij zelfs nog dat mijn naam er onder stond.
Maar al snel raakt hij er van overtuigd dat hij zelf bedacht heeft wat hij nu denkt. Ik, als schrijver, ben verdwenen uit zijn belevingswereld. Mijn gedachten, die ik hem in woorden heb gegeven, hebben zich gevoegd naar zijn werkelijkheid en maken daar nu een onlosmakelijk deel van uit. Ik heb misschien verandering teweeg gebracht, maar gebleven ben ik zeker niet.

Jouw gedachten

Het is daarbij heel best mogelijk dat mijn lezer mijn woorden zo’n plek geeft in zijn eigen werkelijkheid, dat ik mezelf er helemaal niet meer in herken.
Af en toe schrijft een lezer me terug met een opmerking als: ‘Het klopt dat ik betere seks heb nu ik mijn huis regelmatig dweil, precies wat je al schreef in je boek.’
Nou weet ik heel, heel zeker dat ik dat nooit ergens geschreven heb. Ik ben kennelijk verdwenen uit de boodschap die de lezer zichzelf heeft gegeven, naar aanleiding van een tekst die ik ooit – over iets anders – heb geschreven. Wie schrijft, verdwijnt.
Lezer voedt zich met mijn woordenmaaltijd en zet die om in lichaam- en geesteigen energie. Nieuwe gedachten ontstaan uit de compost van mijn verwoorde gedachten, die nu de gedachten van lezer zijn geworden.
Okee. In die zin zou je bijna kunnen stellen: wie schrijft, die blijft. Als onherkenbaar getransformeerde ontwikkeling van de lezer.
Een kok heeft niets te zeggen over wat zijn gast doet met de energie die hij opdoet met het eten van een maaltijd.
Een schrijver moet maar afwachten in welke mysterieuze diepten van de geest zijn woorden terecht komen.
Het enige dat blijft is het moment van genot tijdens het eten, tijdens het lezen.
Soms lukt het om dat te bieden. Meer is het niet, dat schrijven.
Ik reken het goed.
Ik blijf.

Wil jij schrijven – of je nu blijft of verdwijnt – ?
Kom meedoen met de dagcursus ‘Schrijf dat boek’
op zondag 28 oktober in Arnhem.

NLP: volg je plan, negeer je droom

NLP, Neuro Linguistisch Programmeren, is een schitterende set inzichten in de menselijke geest.
In het kort gezegd gaat NLP hiervan uit: als je je brein op de juiste manier de juiste opdracht geeft kun je alles, omdat je gelooft dat je alles kunt.
Dit is natuurlijk, in essentie, hartstikke waar.
Daarom maken steeds meer mediaspecialisten en marketingtrainers gebruik van NLP-technieken. 

Bom op dinsdagochtend!

Iedereen die een mailbox heeft ontvangt daarom wekelijks vurige aansporingen van deze mediaspecialisten en marketingtrainers, die ons van harte een succesvol leven en meer omzet EN werkplezier gunnen.
Teksten als ‘Maak je droom waar!’ ‘Volg je hart!’ en ‘Leef succesvol!’ spetteren in drie kleuren (energiek rood, vertrouwenwekkend blauw en zakelijk zwart) tegen je scherm aan. De zinnen raken beurtelings visueel ingestelden (‘Ik heb zelf gezien hoe succes je leven verandert!’), de tactielen (‘Je voelt je lekker als je met gemak je inkomen binnenhaalt’), de auditieven (‘Dat klinkt goed he?’) en maar zelden de nasielen (‘Steek je neus er maar eens in’). Er staan nergens ontkenningen in, ook niet als dat qua zinsbouw LOGISCHER zou zijn. En jouw naam wordt er tenminste twee maal in genoemd.
Zo’n mailtje komt binnen op dinsdagochtend, want onderzoek wijst uit dat dat het beste moment is om te mailen. Weekeindmail is opgeruimd, we beginnen de week met frisse moed.
En steeds als ik zo’n energiebom in mijn mailbox vind, zakt me die moed juist in de schoenen.

Oude vrouw in klederdracht

Dat komt zo. Mijn dromen noteer ik sinds kort elke ochtend. Het zijn bizarre gebeurtenissen en beelden, met echte emoties er in, maar zonder veel samenhang. Die dromen volgen lijkt me een slecht plan. Ze waarmaken trouwens ook. Eentje dan: waarom zou ik in een huisgrote koekenpan 42 kippen gaan bereiden onder toeziend oog van een oude vrouw in klederdracht?
Ook mijn hart volgen is een lastige. Waar ik heen ga, is mijn hart bij me. Het is, als het ware, een onderdeel van me. Het zit van binnen.
In overdrachtelijke zin mijn hart volgen – energie steken in de dingen die me gelukkig maken – is voor mij de definitie van de derde leuze: succesvol leven.
Dat dan weer wel. Zoals ik al zei: er zit heus wel wat in die NLP.

Bedenk een plan!

Wie op z’n dromen let, doet zelfonderzoek. Ons onderbewuste, dat meestal behoorlijk slim is, kunnen we zien via onze dromen. Dromen zijn bovendien de taal waarin de goden en de voorouders tot ons spreken, zei laatst een Sangoma tegen me. ‘Wie z’n dromen niet onthoudt, is als wie z’n brieven ongeopend weggooit,’ staat zelfs in de Talmoed. Dus. Dromen zijn vensters naar onze angsten en verlangens. Die bevinden zich op een totaal ander niveau dan daar waar ‘een succesvol leven‘ ligt. Dromen zijn de weg van buiten naar binnen: aandacht glijdt elegant de ziel in en kijkt daar aandachtig en respectvol rond om mondjesmaat informatie over onze onbewuste kennis en inzichten door te geven aan onze geest. Een prachtige manier om onszelf te leren kennen in de stilte van de slaap. Maar zelfinzicht betekent ook twijfel. Verdriet. Machteloosheid. Tomeloos enthousiasme. Wilde passie. Allemaal menselijke emoties die het leven tamelijk onbestuurbaar maken als je alleen wilt geloven in de maakbaarheid ervan.
De werkelijke boodschap van de marketingers-met-NLP is dan ook helemaal niet dat je je dromen moet volgen. De boodschap is dat je, ondanks alles wat je dromen je vertellen, een slim en winstgevend plan moet bedenken voor jezelf. Je verzint iets. Met je brein, je ratio. En dat ga je uitvoeren. Het is, zogezegd, de weg van binnen naar buiten: het bedachte plan wordt gerealiseerd, gematerialiseerd in de wereld. Aan de hoeveelheid materialisatie is vervolgens die succesvolheid uit te rekenen. Simpel.

Sturing van de goden

Als er iets niet samen gaat zijn het wel dromen en bedachte plannen. Een droom wordt samengesteld uit een mengsel van de kennis van  je onderbewuste en de toevallige gebeurtenissen die je hebt beleefd. Een droom is vaak fragiel, stil, en hij bloeit maar eventjes.
Een bedacht plan walst  juist alles omver dat toevallig in de weg staat. Een Doel moet bereikt worden. De goden, die zich kenbaar maken via dromen en het toeval, kunnen daardoor maar weinig voor je doen als je een zelfbedacht plan volgt. Ook niet als je het je droom volgen noemt. Een plan uitvoeren sluit immers toeval uit: jij hebt je leven onder controle als je doet wat je zelf bedacht.
En dat vind ik nou zo jammer. Want juist door ontspannen toe te geven aan het schitterend spel van toeval, gezond verstand en ons onderbewuste ontstaan de mooiste ervaringen. Mooier dan wat we zelf aan plannen bedenken. Wie bereid is af en toe juist niet doelgericht z’n eigen plan uit te voeren, krijgt sturing van de goden zelf. Kortom: wees succesvol, laat je dromen met rust.
Daarom doe ik het, ook op dinsdagochtend, toch maar anders.
Ik noteer mijn dromen om mijn onderbewuste beter te horen. Ik volg ingevingen, plezier en het toeval. Met hart en ziel. En daar zal ik dan uiteindelijk ook wel heel succesvol in worden.
Maar daar ga ik je echt niet in dinsdagochtendmails mee lastig vallen hoor.

Vanuit het hart

Wel vind je het misschien leuk om te weten dat mijn nieuwe agenda met schrijfworkshops online staat. Met zes nieuwe mogelijkheden om vanuit het hart te schrijven, waar alle woorden kloppen. Het zou best eens kunnen dat daar iets voor je bij zit. Je bent welkom.
 

 
 
 
 
 

Najaarsschoonmaak

Vraag goede vrienden om je te waarschuwen als je schoonmaakneigingen reden tot bezorgdheid geven. Overdrijf nooit.


Je voelt ‘m misschien al wat sneaky aan komen kruipen: de drang om eens een paar dingen weg te doen -pas op!- Eens eventjes een verfje over een kozijn te halen -hellend vlak!-  nu het nog lekker weer is, misschien eens een keer die ruiten lappen -code rood, gevarenzone!-, je klerenkast uit te mesten -schei uit nu het nog kan!- en alles wat je deze zomer niet droeg in een zak te stoppen… -huuuuu! Ren!-
Het lijkt, zo onafhankelijk van elkaar genoemd, heel onschuldig. Maar tel het bij elkaar op en je blijkt besmet te zijn met de Najaarsschoonmaakwoede. Hij waart dit jaar al vroeg rond en wat achtergrondinformatie erover kan voorkomen dat je weggezogen wordt in woeste schoonmaakbuien en zo kostbare tijd verspilt aan huishoudelijk werk, die je ook had kunnen besteden aan eh… persoonlijke ontwikkeling, of lichaamsbeweging. Bijvoorbeeld. Hieronder vind je belangrijke informatie om die drie kwaliteiten – huishouden, persoonlijke ontwikkeling en lichaamsbeweging – juist te combineren.

Voorjaar: dartelen in een hooiberg

Jawel, dat bestaat wel degelijk, de najaarsschoonmaak. De bewijzen duiken hier en daar al op: twitteraars hebben het over ‘weer lekker fris huis’, facebookers roemen hun uitgedunde garderobe. ‘Allemaal naar een goed doel gebracht!’
Zoiets verwacht je misschien vooral rond de beruchte voorjaarsschoonmaak. Geen fabeltje.
In het voorjaar ging vroeger de kachel naar het boetje om meer ruimte te krijgen in de keuken. Omdat zo’n kreng altijd stevige roetsporen achterliet had het dan pas zin om alles even grondig te poetsen. Voila, voorjaarsschoonmaak. Dat ‘vroeger’ is natuurlijk nog maar een paar honderd jaar oud – vanaf de tijd dat we in huizen woonden en iets hadden om schoon te maken en zo ruimte te scheppen voor groei, voor lentebloesem en voor gedartel in hooibergen.

Najaarspoets: schaam je niet!

De najaarsschoonmaak zit misschien nog wel dieper dan de voorjaarsschoonmaak in onze genen verstopt. Veel vroeger vroeger leefden we buiten tot het weer zo slecht werd dat we ergens een onderkomen moesten zoeken. Een grot, bijvoorbeeld. Die moest dan zorgvuldig worden doorzocht en uitgemest zodat niet halverwege de winter opeens een beer in de achterkamer zou blijken te wonen. Zodra de bladeren begonnen met vallen, stel ik me zo voor, begon er een drang te kriebelen om ergens binnen te gaan, op te ruimen en te poetsen. Voila, de najaarsschoonmaak.
Het is beslist heldhaftig en bewonderenswaardg om  je er tegen te verzetten zo lang het nog kan. Maar als je toch voor de bijl gaat en toegeeft aan je najaarspoetsbui, schaam je er dan niet voor. Poets je huis, maar neem meteen ook even geest en wereld mee. Magisch huishouden werkt op zoveel niveaus tegelijk!

Het boek dat zelfs het huishouden zin geeft.

3 tips voor magisch huishouden:

1-Vul die dozen met overbodig spul, geef het aan een goed doel, train je keuzespieren door af te wegen wat mag blijven en wat weg gaat.
2-Haal je kledingkast leeg en bedenk hoe elk kledingstuk een bepaald aspect van je persoonlijkheid naar boven haalt. Doe weg wat niet meer bij je past.
3-Dweil de gebeurtenissen van afgelopen zomer van je vloer af, zodat je weer een schone basis hebt voor nieuwe belevenissen.

Meer magisch huishouden-tips? Sinds vandaag is mijn boek ‘De Magie Van Het Huishouden’ weer te bestellen bij mij.
Mail me even met je adresgegevens en ik stuur ‘m gesigneerd en wel naar je toe.
Voor 15 euro, incl. verzendkosten en een persoonlijke tip om de huishoudelijke klus die jij het allerverschrikkelijkst vindt toch Zinvol te maken.
 
 

Toeval rekenen we goed

Toeval: precies het goede moment voor iets anders


Toeval is als er iets gebeurt waar je met je kop niet bij kunt. Waarom nu? Waarom dit? Waarom hier? Waarom met deze persoon? We snappen het niet en toch gebeurde het.
Dat bestaat. We noemen het toeval en er wordt erg lelijk over gedaan door Mensen van Goede Wil.
Toeval is een waardevolle aanvulling op hoe we de realiteit ervaren. Vaak gaan we ervan uit dat we ons leven zelf uitstekend in de hand hebben. Alles onder controle.
We hebben de wetten van de logica die ons laten geloven dat als we eerst zus doen en dan zo, dat dan het resultaat dit is of dat. Lekker overzichtelijk.
Dit is een misverstand.
Toeval helpt ons knipogend of grijnzend om ons daar af en toe op te wijzen.
Een totaal onverwachte ontmoeting als je net aan iemand zat te denken, een gemiste trein waardoor je in een wonderlijk avontuur verzeild raakt, een plantje dat je in je eigen tuin blijkt te hebben staan, een gevonden brief met de informatie waar je net naar zocht, een raam dat open stond zodat je er uit lazerde… Toeval is het alledaagse mysterie waarmee de goden ons duidelijk maken dat ze ons heus wel in de smiezen houden. Maar toeval is ook dat iets niet doorgaat omdat je een sufkut bent en te laat van huis ging om je bus te halen.
We kunnen dus rustig aannemen dat toeval altijd belangrijk is: het is ofwel een handreiking van de goden, ofwel een belangrijke aanwijzing dat er in je karakter nog ruimte voor verbetering is. Mooi spul.
Waarom, vraag ik je, beweren dan zoveel Mensen van Goede Wil dat toeval niet bestaat?
Als iemand nog nooit in China is geweest kan ie toch rustig aannemen dat dat land wel degelijk bestaat.
Als iemand een zonne-allergie heeft blijft de zon nog steeds de zon, alleen zal de allergant ‘m anders ervaren dan de zonnebader. De zon bestaat.
Punt is alleen: als je accepteert dat iets bestaat – toeval bijvoorbeeld – zul je daar ook de consequenties uit moeten trekken.
Als toeval bestaat moet je het goed rekenen als invloed in je leven waar je geen vat op hebt.
Als je toegeeft dat toeval bestaat moet je erkennen dat jij, als mens, niet alles voor het zeggen hebt. Er is altijd toeval dat je hele planning overhoop kan gooien en jij moet maar afwachten waar dat nou weer op sloeg – of het was om er iets beters van te maken, of omdat je hele planning toch al stonk.

Da’s akelig. Onzeker.
Toch maar doen.
Hoe toeval zich ook manifesteert: het is altijd een Ding om rekening mee te houden, ook als we niet weten wat het van ons wil.
We hebben geen andere keuze dan dapper te accepteren: toeval bestaat. Reken het goed.

 

Schrijf dat boek!

Schrijf verder. Tot je boek af is.


“Nee, m’n boek is nog niet helemaal af,” hoorde ik de afgelopen tijd vaak.
“In het begin ging het lekker, maar nu kom ik er eigenlijk niet meer aan toe.”
“Zoiets heeft tijd nodig…” komt daar dan achteraan. Met een afsluitende opmerking als:
“Nou ja, er zit natuurlijk ook niet echt iemand op te wachten.”

‘Er zit niemand te wachten op mijn boek’

Dit misverstand wil ik even uit de weg helpen.
Er wordt wel degelijk gewacht op jouw boek.
1- Ten eerste door jou zelf. Je hebt je voorgenomen om het te schrijven. Maak die belofte dan waar. Jij voelt het boek misschien al een hele tijd zitten, nu is het tijd dat jij het zichtbaar maakt. Al is het maar voor je eigen gezondheid: een boek in je systeem kan de boel lelijk verstoppen. Stromen moet het, die woordenvloed.

 2- Ten tweede door je boek. Dat klinkt misschien mal voor wie nog nooit een boek heeft geschreven. Maar elke auteur weet dat een boek een eigen leven heeft. Elk verhaal heeft het verlangen verteld te worden. Het verhaal van jouw boek wil door jou verteld worden. Daarom heeft het zich bij je aangediend. Je boek zit er op te wachten geschreven te worden.

  3- Ten derde wordt er op je boek gewacht door mensen die nu nog geen idee hebben dat ze het zullen gaan lezen. Dat is niet iedereen. Maar die paar mensen die het lezen zullen daar iets aan beleven. Er wordt iets in ze wakker gekust dat zonder jouw boek voor altijd was blijven slapen. Het zal ze raken op een plekje dat alleen jouw boek kon bereiken. Of dat kort en vluchtig of levensveranderend en inzichtgevend is, is niet aan jou om te bepalen.

Schrijf dat boek!

Jouw werk is om dat boek te schrijven.
Niet alleen het eerste stukje, als de woorden als vanzelf je toetsenbord uit buitelen. Ook de volgende stukjes. De stukjes waar je geen zin in hebt omdat ze een beetje pijn doen of zelfs dwars door je ziel snijden. Omdat ze saai zijn vanwege de research die je ervoor moet doen. En als je al die stukjes geschreven hebt moet je er nog een goedlopend verhaal van maken ook, met uitwijdingen waar nodig, efficiënt taalgebruik waar mogelijk, een geurige bloesem van woorden waar het mag.
Net zo lang tot je boek af is.

Schrijfcoach: je hoeft het niet alleen te doen

Het goede nieuws: je hoeft het niet alleen te doen.
Ik word graag jouw schrijfcoach. Ik lees met je mee, ik ben de stok achter je deur, ik jubel over de mooie vondsten en geef je professionele adviezen om je verhaal nog beter op te schrijven. Spanningsboog, schrijfstructuur, schrijfdiscipline en schrijfgenot: we komen er wel uit.
Jij schrijft dat boek. En ik word je lievelingslezer.

Neem contact op voor auteurscoaching.
Meer informatie over hoe ik werk vind je hier.

Het Schrijfpentagram – schrijven als spel

Als Geest kan spelen, ontstaan de mooiste creaties


We worden doodgegooid met structuren en systeem, protocollen en procedures. Da’s jammer.
Want Geest houdt van spelen. Onze geest, welteverstaan. Geest wil dartelen en huppelen, buitelen en flapperen en zich verwonderen en verbazen en zomaar iets doen wat helemaal nergens nut voor heeft maar wel lekker is om te doen. Da’s mooi.
Vanuit die houding ontstaan ook de mooiste creaties. De bron van je eigen woordenstroom ontdek je als je er al spelend tegenaan loopt.
Als al die schrijfstructuren en tekstsystemen die je geleerd hebt eventjes een tijdje uit je hoofd mogen, schrijf je dus beter, lekkerder en inspirerender. Dan spring je in de wilde chaos aan ideeën, emoties en ervaringen die je met je meedraagt.
Wil je dat delen met anderen, dan is het zaak om keuzes te maken over wat je wel en niet opschrijft. De essentie weergeven. De bijzaken even laten zitten.
Die keuzes kun je maken met het Schrijfpentagram. Dat is een magisch schrijfgereedschap dat ik heb ontwikkeld omdat ik zelf ook behoorlijk allergisch ben voor al die schrijfstructuurfanaten. Met het Schrijfpentagram bepalen je lichaam, je hart en je gezonde verstand samen wat je schrijft.
Je voelt of je tekst klopt.
En met kloppen, structuurfanaten, bedoel ik gewoon dat de 5 W’s er in te herkennen zijn. Dat alle informatie die je wilde geven in je tekst staat.
Dat is vooral belangrijk als je schrijft om klanten te werven voor je eigen bedrijf, organisatie of praktijk.
Als je eenmaal je persoonlijke Schrijfpentagram hebt gevonden, houd je daar in al je teksten plezier van.
Je kunt het zien als de gestoffeerde schommel waarop je even kunt uitrusten om de speeltuin in je geest mee te overzien.
Of als de waterstraal waardoor je de glijbaan nog sneller af kunt roetsjen.
Of eh… als het bontgekleurde warme dekbed dat over je boomhutbed ligt zodat je de hele nacht in het bos kunt blijven luisteren naar alle geluiden om je heen en in je.
Geest wil namelijk spelen.
Ook als je schrijft.
Of als je potentiële klant jouw tekst leest.

Ik leer je in een dag hoe je het Schrijfpentagram gebruikt tijdens de workshop Functioneel Schrijven in Hilversum, op 7 mei.
Voor 160 euro heb je de hele dag -en de rest van je leven- schrijfplezier. Schrijf je nu meteen in, want er kunnen maximaal zes mensen meedoen.
Meer informatie: dagworkshop Functioneel Schrijven 
 

 

Vrijdag de 13e – geluksdag voor heidenen

Rituelen om vruchtbaarheid te bevorderen en de godin gunstig te stemmen


Heel lang geleden werd de tijd nog berekend aan de hand van de beweging van de zon, de maan en de sterren.
Als de maan dertien maal vol was geweest, waren er vier seizoenen verstreken. Da’s altijd handig om te weten als je geen CV of airco hebt en bovendien afhankelijk bent van zaai- en oogsttijden en een beetje knap weer.

Opwindende rituelen

Dit was de tijd dat de begeerlijke maar onberekenbaar energieke vruchtbaarheidgodin Freya ruim voldoende aandacht en respect eiste. Haar Werk, zorgen dat er voldoende te eten zou zijn en genoeg lammetjes en kinderen geboren zouden worden, werd natuurlijk van harte ondersteund met offers en opwindende rituelen. Bij die rituelen stonden vanzelfsprekend alle handelingen centraal die ook een bijdrage konden leveren aan het doorgeven van het leven. Gezellige boel dus, bij die heidenen.

Symbool van Wilde Zeden

Daar moest maar snel een einde aan gemaakt worden, vonden de nieuwe machthebbers, de kerkvorsten die een rendabeler model van spiritualiteit wilden installeren.
Vrijdag – genoemd naar de enthousiaste vruchtbaarheidsgodin – de dertiende – als in de dertiende maand die verklapte dat er eerder naar de maan zelf dan naar de kalender werd gekeken en dus symbool van heidendom en Wilde Zeden – werd willens en wetens in een kwaad daglicht gesteld.
Vrijdag de dertiende werd het symbool van alles wat opwindend, voortplantingsgericht, heidens en ongetemd was.
Een goed Christen moest ervoor uitkijken.

Valt er nog wat te vrijen?

Heidenen, daarentegen, zouden vandaag juist extra veel lol kunnen hebben.
Dit is onze dag! Valt er nog wat te vrijen?
Niet voor mezelf hoor, maar om de traditie in ere te houden.
 

Meer vrije tijd, meer geld

Ik ben aan het sparen


“Dus als ik eventjes omreken hoeveel uren je deze maand hebt gewerkt, hm, mmm… ja, zo… tegenover hoeveel je deze maand hebt verdiend, even zien, dus… ja… hm-hm… Dan verdien je nu gemiddeld vijf euro per uur,” vertelde een rekenende man me. Het was bedoeld als waarschuwing. Misschien moest ik toch maar eens uitkijken naar een paar uurtjes loondienst. Of meer commercieel werk aanpakken en niet alleen de dingen doen die ik echt leuk vind. Of gewoon, in het algemeen, meer geld eisen van de bedrijven die me inhuren voor schrijfworkshops of damestasjeslezen.
Vijf euro per uur is best weinig. “Maar er is een hele simpele oplossing voor,” legde een rekenende vrouw me uit. “Meer vrije tijd nemen zodat je je inkomsten door minder uren hoeft te delen. Dan schiet je uurloon opeens omhoog.”
Dit  blijkt  geweldig goed te werken. Alleen deze paasdagen al is mijn uurloon tenminste verviervoudigd!
Ik streef nu naar een uurloon van rond de 70 euro, dus ik moet nog heel wat uurtjes lekker fietsen, prachtige boeken lezen in de tuin of uitslapen om een appeltje voor de dorst bij elkaar te sparen. Rekenen geeft meer vrijheid dan ik altijd dacht.

Acht uur overwerk

Met z'n allen zitten pielen inplaats van in je eentje


Nooit gedacht dat het zo’n feestje kan zijn om over te werken. Met vier teams van vijf creatievelingen werkten we vrolijk door tot twee uur ’s nachts, aan campagnes voor vier goede doelen.
Dat was op 30 maart en het gebeurde in 21 steden over de hele wereld! Ik was als ‘mentor’ toegevoegd aan het team dat in het Inspiratiehuis aan de slag ging voor de Houdinibeweging. Een mentor is iemand die zich steeds laat uitleggen wat het leukste is om te doen.
Geweldig mooi en dapper  initiatief trouwens, die Houdinibeweging, van mensen die betrokken zijn bij jeugdzorg maar het allemaal veuls te ingewikkeld vinden gaan daar. Ontwar en verbind, bedachten we dus als slogan. En we maakten webteksten, t-shirts, een huisstijl en een website-structuur voor ze. Kan best, in acht uur! Hier zie je hoe beregezellig het bovendien was.
Ik teken nu alvast in voor volgend jaar acht uur overwerk.
De foto’s zijn van Rene Wouters.
 

De kunst is gevoed te blijven. Met inspiratie natuurlijk. Van Urban Chef. Lekker!


Kaarsen van Pieter van de Pol rond het Inspiratiehuis in Arnhem. Prachtig he?