10 tips om niet te schrijven

schrijfnietHet verlangen om iets te schrijven kan voor sommige mensen nogal hoog oplopen. Dat is jammer, want schrijven is tijdrovend en levert toch maar zelden roem en geld op. Bovendien komen veel nuttige activiteiten erdoor in de knel en talloze t.v.-programma’s blijven ongezien.
Hier tien beproefde tips om je eigen woorden effectief in de kiem te smoren.
-1- Wacht met schrijven tot je gebeld wordt door een uitgever die je verzoekt een manuscript op te sturen.
-2-  Eis van jezelf dat het een perfecte tekst wordt.
-3- Laat in gedachten steeds je moeder en je oude docent Nederlands meelezen en commentaar leveren op wat je schrijft.
-4- Laat je eerste opzet aan vijf mensen lezen en verwerk hun commentaar en tips zo dat ze allemaal tevreden zijn.
-5- Zoek tenminste vijf briljante boeken over jouw onderwerp en vraag je dan oprecht af wie er op een zesde zit te wachten.
-6- Vergelijk jezelf uitsluitend met topauteurs en wacht met schrijven tot je het net zo mooi kunt zeggen als zij.

-7-
 Schrijf dagelijks drie uur gedisciplineerd en stop als dat niet haalbaar blijkt.
-8- Verwacht van je partner of huisgenoten dat ze je inspireren, motiveren en waarderen als je je onttrekt aan gezamenlijke activiteiten omdat je moet schrijven.
-9- Ga zitten en schrijf gewoon tot de inspiratie opgedroogd is.
-10- Neem feedback niet serieus tot iemand werkelijk begrijpt waar je het over hebt.
Op deze manier houd je beslist tijd over om t.v. te kijken en met vrienden en familie te praten over de plannen voor je boek waar je nu al bijna aan gaat beginnen.

Wil je toch schrijven, doe het dan niet alleen. Laat je op weg helpen met de inspirerende serie van zes avonden: Schrijven om gezien te worden. De feedback van je mede-cursisten en de professionele begeleiding maakt dat je dit keer wel die tekst af maakt. En mooi. Of het nu een boek of een webtekst is.

Perfect voor wie wil of moet schrijven over eigen bedrijf, praktijk of organisatie. Website, blog,  folder, nieuwsbrief, column, sociale media en boek komen aan de orde. Na beoordeling van je slotopdracht kun je een certificaat ontvangen dat door niemand wordt erkend. Kijk in de agenda wanneer we starten.
Meer informatie en inschrijven 

10 tips voor de oprechte polderblogger

Yoeke in de mediaLekker bloggen? Goed plan om daarmee te verleiden en te informeren. Teksten naar Amerikaans recept staan vaak bomvol superlatieven: groter, succesvoller, beter en zakelijker. Dat pakt bij nuchtere Hollanders niet altijd goed uit. Moet dat nou, dat gedoe van ‘name your success’? Nee dus. Tien simpele blogtips voor de oprechte polderblogger die gewoon een goed product of een mooie dienst aanbiedt:
1-    Zet het belangrijkste bovenaan. Laat mij je blog schrijven.
2-    Maak lijstjes. Top tien. Vijf tips. Twaalf feiten. Hapklaar leeswerk.
3-    Houd het kort. 250 woorden. Breek je blog anders in wekelijkse stukjes.
4-    Dring je product of dienst niet op. Noem het. Je klant kiest graag in vrijheid.
5-    Relativeer (oeps, sorry voor punt 1).
6-    Geef ruimte. Witregels nodigen uit tot lezen. Lappen tekst niet.
7-    Zoek onweerstaanbare plaatjes. Beeld wordt makkelijk onthouden.
8-    Maak spannende tussenkopjes en gebruik ‘bold’ voor accenten. Niet te creatief worden: het moet begrijpelijk blijven voor je lezer.
9-    Zeg wat je wilt. Mail me. Schrijf je in. Stort je geld. Haal die bak koffie.
10- Overschreeuw jezelf niet met holle marketingtermen. Je eigen stijl is goed genoeg. En oprechter.
En natuurlijk: zorg dat de techniek in orde is. Links moeten werken. Filmpjes afspeelbaar zijn. Je aanmeldingsformulier moet bij jou terecht komen, ingevuld en wel. Die Ideal-knop moet ook echt geld opleveren.
-Laat de techniek even in orde maken door een vakman (m/v).
-Als je ook de woorden laat kiezen door een professional heb jij zelf lekker je handen vrij voor het werk dat jij het liefste doet. En het beste.

Download hier alles wat je moet weten over bloggen, met de slimste Blogtips
Kijk in de agenda voor meer informatie over workshops

Doorzichtige mensen

Facebook en damestas: alles open en bloot


Doorzichtige tassen voor doorzichtige mensen. Dat gaat de nieuwe mode worden deze zomer, las ik vorige week in Le Monde. ‘Iedereen zet toch al z’n hele priveleven op Facebook,’ moeten de tassenmakers hebben gedacht. ‘Dan kunnen we net zo goed helemaal open kaart spelen.’
Weten tassenmakers dan niet dat zo’n tas vol komt te zitten met puur persoonlijke zaken? Alle spullen in je tas staan symbool voor een angst of verlangen. Een kort moment heb je gedacht, voor je het huis uit ging: ‘Stel je voor dat ik vandaag die leuke man tegen kom. Toch even een wat opvallendere kleur lipstick in m’n tas doen…’ en terwijl je die lipstick in de tas laat glijden is de gedachte zelf al weer teruggezakt naar het achterhoofd, waar honderden terloopse gedachten dobberen in het onderbewuste. Maar die lipstick is zichtbaar. Voor de goede tassenlezer is dat ding terug te voeren op de gedachte die eraan vooraf ging. Dat geldt niet alleen voor de lipstick. Ook de pennen, schone onderbroek, koek en losse euro’s, het kinderspeeltje en benzinebonnetje zeggen iets over de angsten en verlangens die we met ons meedragen in gematerialiseerde vorm.
Het is dan ook nogal een sprong om iedereen op straat letterlijk je hele hebben en houden te laten bekijken.
Op Facebook bepaal je zelf wat je prijsgeeft van je privee leven. Wie in je tas kijkt ziet ongecensureerd wie je bent.
Prima voor iedereen die het liefste alles deelt met anderen en als het even kan bloot door de stad loopt.
Voor iedereen die nog een stukje privacy wil behouden in deze openbare, doorzichtige wereld, is een dichte tas wel zo fijn.

Toeval rekenen we goed

Toeval: precies het goede moment voor iets anders


Toeval is als er iets gebeurt waar je met je kop niet bij kunt. Waarom nu? Waarom dit? Waarom hier? Waarom met deze persoon? We snappen het niet en toch gebeurde het.
Dat bestaat. We noemen het toeval en er wordt erg lelijk over gedaan door Mensen van Goede Wil.
Toeval is een waardevolle aanvulling op hoe we de realiteit ervaren. Vaak gaan we ervan uit dat we ons leven zelf uitstekend in de hand hebben. Alles onder controle.
We hebben de wetten van de logica die ons laten geloven dat als we eerst zus doen en dan zo, dat dan het resultaat dit is of dat. Lekker overzichtelijk.
Dit is een misverstand.
Toeval helpt ons knipogend of grijnzend om ons daar af en toe op te wijzen.
Een totaal onverwachte ontmoeting als je net aan iemand zat te denken, een gemiste trein waardoor je in een wonderlijk avontuur verzeild raakt, een plantje dat je in je eigen tuin blijkt te hebben staan, een gevonden brief met de informatie waar je net naar zocht, een raam dat open stond zodat je er uit lazerde… Toeval is het alledaagse mysterie waarmee de goden ons duidelijk maken dat ze ons heus wel in de smiezen houden. Maar toeval is ook dat iets niet doorgaat omdat je een sufkut bent en te laat van huis ging om je bus te halen.
We kunnen dus rustig aannemen dat toeval altijd belangrijk is: het is ofwel een handreiking van de goden, ofwel een belangrijke aanwijzing dat er in je karakter nog ruimte voor verbetering is. Mooi spul.
Waarom, vraag ik je, beweren dan zoveel Mensen van Goede Wil dat toeval niet bestaat?
Als iemand nog nooit in China is geweest kan ie toch rustig aannemen dat dat land wel degelijk bestaat.
Als iemand een zonne-allergie heeft blijft de zon nog steeds de zon, alleen zal de allergant ‘m anders ervaren dan de zonnebader. De zon bestaat.
Punt is alleen: als je accepteert dat iets bestaat – toeval bijvoorbeeld – zul je daar ook de consequenties uit moeten trekken.
Als toeval bestaat moet je het goed rekenen als invloed in je leven waar je geen vat op hebt.
Als je toegeeft dat toeval bestaat moet je erkennen dat jij, als mens, niet alles voor het zeggen hebt. Er is altijd toeval dat je hele planning overhoop kan gooien en jij moet maar afwachten waar dat nou weer op sloeg – of het was om er iets beters van te maken, of omdat je hele planning toch al stonk.

Da’s akelig. Onzeker.
Toch maar doen.
Hoe toeval zich ook manifesteert: het is altijd een Ding om rekening mee te houden, ook als we niet weten wat het van ons wil.
We hebben geen andere keuze dan dapper te accepteren: toeval bestaat. Reken het goed.

 

Lekker een dagje photoshoppen

Kruissteekjes borduren is leuk, muziek maken is leuk, seks is leuk, maar photoshoppen heeft ook wel wat.
Ik heb me er een dag lang mee vermaakt en knutselde dit plaatje in elkaar.
Gewoon, om te laten weten dat ik ook graag je blog nog eventjes nakijk voordat je ‘m online zet.
Of je nieuwsbrief, je column, webtekst, belangrijke mail, je boek, je inzending voor een schrijfwedstrijd of eh… wat dan ook voor tekst.
Laat ‘m even lezen door een lezer die gegarandeerd aan jouw kant staat en toch kritisch is. En je ook nog eens kan laten zien hoe je tekst nog beter wordt. Doe ik graag voor je.
Kijk voor prijzen op m’n andere site.  

Schrijf dat boek!

Schrijf verder. Tot je boek af is.


“Nee, m’n boek is nog niet helemaal af,” hoorde ik de afgelopen tijd vaak.
“In het begin ging het lekker, maar nu kom ik er eigenlijk niet meer aan toe.”
“Zoiets heeft tijd nodig…” komt daar dan achteraan. Met een afsluitende opmerking als:
“Nou ja, er zit natuurlijk ook niet echt iemand op te wachten.”

‘Er zit niemand te wachten op mijn boek’

Dit misverstand wil ik even uit de weg helpen.
Er wordt wel degelijk gewacht op jouw boek.
1- Ten eerste door jou zelf. Je hebt je voorgenomen om het te schrijven. Maak die belofte dan waar. Jij voelt het boek misschien al een hele tijd zitten, nu is het tijd dat jij het zichtbaar maakt. Al is het maar voor je eigen gezondheid: een boek in je systeem kan de boel lelijk verstoppen. Stromen moet het, die woordenvloed.

 2- Ten tweede door je boek. Dat klinkt misschien mal voor wie nog nooit een boek heeft geschreven. Maar elke auteur weet dat een boek een eigen leven heeft. Elk verhaal heeft het verlangen verteld te worden. Het verhaal van jouw boek wil door jou verteld worden. Daarom heeft het zich bij je aangediend. Je boek zit er op te wachten geschreven te worden.

  3- Ten derde wordt er op je boek gewacht door mensen die nu nog geen idee hebben dat ze het zullen gaan lezen. Dat is niet iedereen. Maar die paar mensen die het lezen zullen daar iets aan beleven. Er wordt iets in ze wakker gekust dat zonder jouw boek voor altijd was blijven slapen. Het zal ze raken op een plekje dat alleen jouw boek kon bereiken. Of dat kort en vluchtig of levensveranderend en inzichtgevend is, is niet aan jou om te bepalen.

Schrijf dat boek!

Jouw werk is om dat boek te schrijven.
Niet alleen het eerste stukje, als de woorden als vanzelf je toetsenbord uit buitelen. Ook de volgende stukjes. De stukjes waar je geen zin in hebt omdat ze een beetje pijn doen of zelfs dwars door je ziel snijden. Omdat ze saai zijn vanwege de research die je ervoor moet doen. En als je al die stukjes geschreven hebt moet je er nog een goedlopend verhaal van maken ook, met uitwijdingen waar nodig, efficiënt taalgebruik waar mogelijk, een geurige bloesem van woorden waar het mag.
Net zo lang tot je boek af is.

Schrijfcoach: je hoeft het niet alleen te doen

Het goede nieuws: je hoeft het niet alleen te doen.
Ik word graag jouw schrijfcoach. Ik lees met je mee, ik ben de stok achter je deur, ik jubel over de mooie vondsten en geef je professionele adviezen om je verhaal nog beter op te schrijven. Spanningsboog, schrijfstructuur, schrijfdiscipline en schrijfgenot: we komen er wel uit.
Jij schrijft dat boek. En ik word je lievelingslezer.

Neem contact op voor auteurscoaching.
Meer informatie over hoe ik werk vind je hier.

Het Schrijfpentagram – schrijven als spel

Als Geest kan spelen, ontstaan de mooiste creaties


We worden doodgegooid met structuren en systeem, protocollen en procedures. Da’s jammer.
Want Geest houdt van spelen. Onze geest, welteverstaan. Geest wil dartelen en huppelen, buitelen en flapperen en zich verwonderen en verbazen en zomaar iets doen wat helemaal nergens nut voor heeft maar wel lekker is om te doen. Da’s mooi.
Vanuit die houding ontstaan ook de mooiste creaties. De bron van je eigen woordenstroom ontdek je als je er al spelend tegenaan loopt.
Als al die schrijfstructuren en tekstsystemen die je geleerd hebt eventjes een tijdje uit je hoofd mogen, schrijf je dus beter, lekkerder en inspirerender. Dan spring je in de wilde chaos aan ideeën, emoties en ervaringen die je met je meedraagt.
Wil je dat delen met anderen, dan is het zaak om keuzes te maken over wat je wel en niet opschrijft. De essentie weergeven. De bijzaken even laten zitten.
Die keuzes kun je maken met het Schrijfpentagram. Dat is een magisch schrijfgereedschap dat ik heb ontwikkeld omdat ik zelf ook behoorlijk allergisch ben voor al die schrijfstructuurfanaten. Met het Schrijfpentagram bepalen je lichaam, je hart en je gezonde verstand samen wat je schrijft.
Je voelt of je tekst klopt.
En met kloppen, structuurfanaten, bedoel ik gewoon dat de 5 W’s er in te herkennen zijn. Dat alle informatie die je wilde geven in je tekst staat.
Dat is vooral belangrijk als je schrijft om klanten te werven voor je eigen bedrijf, organisatie of praktijk.
Als je eenmaal je persoonlijke Schrijfpentagram hebt gevonden, houd je daar in al je teksten plezier van.
Je kunt het zien als de gestoffeerde schommel waarop je even kunt uitrusten om de speeltuin in je geest mee te overzien.
Of als de waterstraal waardoor je de glijbaan nog sneller af kunt roetsjen.
Of eh… als het bontgekleurde warme dekbed dat over je boomhutbed ligt zodat je de hele nacht in het bos kunt blijven luisteren naar alle geluiden om je heen en in je.
Geest wil namelijk spelen.
Ook als je schrijft.
Of als je potentiële klant jouw tekst leest.

Ik leer je in een dag hoe je het Schrijfpentagram gebruikt tijdens de workshop Functioneel Schrijven in Hilversum, op 7 mei.
Voor 160 euro heb je de hele dag -en de rest van je leven- schrijfplezier. Schrijf je nu meteen in, want er kunnen maximaal zes mensen meedoen.
Meer informatie: dagworkshop Functioneel Schrijven 
 

 

Schrijfwedstrijd: visie gevraagd

Ook voor blije slotzinnen


Treurig dat Toekomstschrijvers niet meer bestaat als schrijfwedstrijd?
Omdat ik er juryvoorzitter van was geef ik je graag een fijne tip om je tijd toch stevig vol te schrijven.
Hier is een andere optie. Je kunt er nog geld mee verdienen ook en publicatie, want de wedstrijd werd uitgeschreven door het tijdschrift VolZin.
Maar hoe win je zo’n ding? Kom de geheime trucs leren op een schrijfworkshop.

SCHRIJFAGENDA (klik voor meer info en om je in te schrijven)

-Slogans, koppen en pay-offs schrijven, 27 april, Roermond
-Nieuwsbrieven schrijven, 3 dinsdagavonden vanaf 1 mei, Amersfoort
-Schrijven om gezien te worden, voor zelfstandigen, 6 woensdagavonden vanaf 2 mei, Arnhem
-Functioneel schrijven, voor zelfstandigen, 7 mei, Hilversum
-Schrijf dat boek, voor auteurs en hun innerlijk criticus, 11 juni, Amersfoort
-En je mag me altijd inschakelen als je persoonlijke schrijfcoach, bijvoorbeeld om je inzending voor de wedstrijd nog even na te lezen voor professionele feedback en tips.

Schrijfwedstrijd 2012 van VolZin in teken van verandering
Maak het nieuw!
‘Maak het nieuw!’ luidt het thema van VolZin-opinieprijs 2012, de jaarlijkse schrijfwedstrijd van VolZin, tijdschrift voor zinvol leven. De opdracht luidt: schrijf een persoonlijk verhaal of een uitdagende bespiegeling over je eigen vernieuwingsdrift, of over de menselijke scheppingsdrang. Inzenders dingen mee naar een van de geldprijzen. Winnende verhalen worden gepubliceerd in VolZin. Iedereen kan meedoen.
Thema
Alle dingen zijn veranderlijk. Niets blijft. Ook wij mensen veranderen mee in de stroom der dingen. Maar bovendien voelen wij de aandrang – of is het een opdracht? – om steeds onszelf en de wereld te vernieuwen. Noem het ‘een nieuwe hemel en een nieuwe aarde’, noem het ‘new age’: wij mensen koesteren een visioen. Zonder gevaar is dat niet. Menige heilstaat veranderde in een hel.
Kort gezegd luidt de opdracht voor de VolZin-opinieprijs 2012: schrijf een pakkend en persoonlijk essay over de menselijke creativiteit, of je eigen vernieuwingsdrift. Ga in op vragen als: Wat moet er veranderen en hoe? Of mag het juist wel wat minder met al dat nieuw, nieuwer, nieuwst? Wat was een grote verandering in je eigen leven? Of verandert daar juist niet zoveel? Is dat een ramp of een zegen? Trouwens: moet je vooral zelf veranderen of gaat het in de eerste plaats om de wereld om je heen?
Meer informatie: VolZin
 

Vrijdag de 13e – geluksdag voor heidenen

Rituelen om vruchtbaarheid te bevorderen en de godin gunstig te stemmen


Heel lang geleden werd de tijd nog berekend aan de hand van de beweging van de zon, de maan en de sterren.
Als de maan dertien maal vol was geweest, waren er vier seizoenen verstreken. Da’s altijd handig om te weten als je geen CV of airco hebt en bovendien afhankelijk bent van zaai- en oogsttijden en een beetje knap weer.

Opwindende rituelen

Dit was de tijd dat de begeerlijke maar onberekenbaar energieke vruchtbaarheidgodin Freya ruim voldoende aandacht en respect eiste. Haar Werk, zorgen dat er voldoende te eten zou zijn en genoeg lammetjes en kinderen geboren zouden worden, werd natuurlijk van harte ondersteund met offers en opwindende rituelen. Bij die rituelen stonden vanzelfsprekend alle handelingen centraal die ook een bijdrage konden leveren aan het doorgeven van het leven. Gezellige boel dus, bij die heidenen.

Symbool van Wilde Zeden

Daar moest maar snel een einde aan gemaakt worden, vonden de nieuwe machthebbers, de kerkvorsten die een rendabeler model van spiritualiteit wilden installeren.
Vrijdag – genoemd naar de enthousiaste vruchtbaarheidsgodin – de dertiende – als in de dertiende maand die verklapte dat er eerder naar de maan zelf dan naar de kalender werd gekeken en dus symbool van heidendom en Wilde Zeden – werd willens en wetens in een kwaad daglicht gesteld.
Vrijdag de dertiende werd het symbool van alles wat opwindend, voortplantingsgericht, heidens en ongetemd was.
Een goed Christen moest ervoor uitkijken.

Valt er nog wat te vrijen?

Heidenen, daarentegen, zouden vandaag juist extra veel lol kunnen hebben.
Dit is onze dag! Valt er nog wat te vrijen?
Niet voor mezelf hoor, maar om de traditie in ere te houden.
 

Meer vrije tijd, meer geld

Ik ben aan het sparen


“Dus als ik eventjes omreken hoeveel uren je deze maand hebt gewerkt, hm, mmm… ja, zo… tegenover hoeveel je deze maand hebt verdiend, even zien, dus… ja… hm-hm… Dan verdien je nu gemiddeld vijf euro per uur,” vertelde een rekenende man me. Het was bedoeld als waarschuwing. Misschien moest ik toch maar eens uitkijken naar een paar uurtjes loondienst. Of meer commercieel werk aanpakken en niet alleen de dingen doen die ik echt leuk vind. Of gewoon, in het algemeen, meer geld eisen van de bedrijven die me inhuren voor schrijfworkshops of damestasjeslezen.
Vijf euro per uur is best weinig. “Maar er is een hele simpele oplossing voor,” legde een rekenende vrouw me uit. “Meer vrije tijd nemen zodat je je inkomsten door minder uren hoeft te delen. Dan schiet je uurloon opeens omhoog.”
Dit  blijkt  geweldig goed te werken. Alleen deze paasdagen al is mijn uurloon tenminste verviervoudigd!
Ik streef nu naar een uurloon van rond de 70 euro, dus ik moet nog heel wat uurtjes lekker fietsen, prachtige boeken lezen in de tuin of uitslapen om een appeltje voor de dorst bij elkaar te sparen. Rekenen geeft meer vrijheid dan ik altijd dacht.