Zoeken
– naar mijn moeders moeder, die verdween in het verzet
Voila. Dat wordt de titel van mijn nieuwe boek.
De basis voor de omslag, hierboven, is gemaakt door mijn nichtje Sandra – een achterkleindochter van die moeder van mijn moeder.
Het is mijn veertiende boek, maar het voelt als het eerste, omdat het mijn familieverhaal is. Bloot hoor, om zo’n stuk van mijn ziel te laten lezen.
Tenminste dertig jaar geleden bedacht ik dat ik dit boek wilde maken en voerde alvast wat gesprekken met getuigen. Twintig jaar geleden ging ik op zoek naar een vorm om dit verhaal in te vertellen. Dat klinkt als een redelijk normaal schrijfproces, maar persoonlijk had ik er wat meer van verwacht: ik geef les in schrijftechnieken, ik schreef er een boek over waar andere schrijvers veel aan hebben, maar ik deed er dus zelf dertig jaar over om een verhaal te vertellen. Ja ja, lach maar.
Drie generaties opstandige vrouwen
Nou had ik mezelf wel wat extra handicaps opgelegd. Zo wilde ik niet alleen het verhaal vertellen van mijn moeders moeder, die verdween in het verzet in de tweede wereldoorlog. Ik wilde ook vertellen hoe mijn eigen moeder heeft gezocht naar haar, zeventig jaar lang. Dat is heel lang en van haar zoektocht heb ik dan ook zelf wel het een en ander meegekregen toen ik opgroeide, ruim na de oorlog.
Een zo’n oorlog die drie generaties opstandige vrouwen vormt en misvormt. Niet iets om in te blijven hangen, want er zijn genoeg recentere vormen van onrecht om je mee bezig te houden.
De ondergedoken oorlog in mij
Ik wilde niet ‘stilstaan bij oorlogsdrama’ maar liever laten zien hoe het proces van zoeken je leven kan bepalen – en dat van je dierbaren: hoe je verder kunt.
Mijn grootmoeder, die ik nooit gekend heb, zocht naar rechtvaardigheid.
Mijn moeder, die ik tijdens het schrijven van dit boek nog beter heb leren kennen, zocht naar praktische manieren om de rechtvaardigheid waar haar moeder ook naar zocht, te vergroten in de wereld. En naar haar moeder.
Ik zocht naar een manier om die zoektochten van mijn voormoeders in woorden te vangen om zo het verhaal vindbaar te maken.
En zonder daarnaar te zoeken vond ik daarbij tot mijn verbijstering ook een oorlog. Buiten me, in Parijs, en heel diep ondergedoken in de donkerste kelders van mijn eigen herinneringen.
Boekpresentatie in maart
Op dit moment wordt er noest ambachtelijk gewerkt aan mijn boek, door een geweldige corrector, Marie-Antoinette Sondeijker, en door een fantastische vormgeefster, Sandra de Bruijn. Als zij klaar zijn en ik met een diepe buiging het manuscript terug ontvang, neemt Esther van der Ham van Droomvallei het stokje over en zorgt dat ‘Zoeken’ gepresenteerd kan worden in maart, in Herinneringskamp Westerbork. Daarna kun je het vinden in de winkel en bij je digitale boekhandel.
Geboortekaartje: ISBN
Het voelt toch nu al een beetje als een geboortekaartje dat ik je het ISBN al kan geven:
978-94-92844-07-1.
En voor de liefhebbers: de NUR is 320, literaire non-fictie algemeen.