Categorie archieven: Damestasjeslezen

Eigen toekomst liever een verrassing

Geplaatst op door

Een zwarte spiegel - om de toekomst van anderen in te lezen. Niet die van jezelf.


We zaten al een hele tijd te praten over Damestasjeslezen, de interviewer van Paravisie en ik. Nou ja, ik vertelde, hij stelde vragen, het was immers een interview.
Zijn laatste vraag overviel me een beetje: “Hoe zie je je eigen toekomst als damestasjeslezer?”
Ik barstte per ongeluk in lachen uit. Mezelf zien als damestasjeslezer is al een beetje mal, maar mezelf in de toekomst zien nog veel meer.
“Nou eh… Niet, denk ik,” zei ik dus een beetje verlegen, want veel liever had ik gewoon een goed antwoord gegeven.
“Hm,” knikte hij, terwijl hij een aantekening maakte. “Dat zeggen ze bijna allemaal in deze branche.”
Nou was ik nog beduusder. “Ja,” legde hij uit, “mensen die voor anderen orakelen of waarzeggen zeggen bijna allemaal dat ze niet kijken naar hun eigen toekomst. Daar houden ze zich liever niet mee bezig. Ze laten zich liever een beetje verrassen.”
Dus wel anderen van dienst zijn met een blik in hun toekomst, maar niet in die van henzelf…
Een soort vegetarische slagers zijn het dus, orakelaars. En waarom?
Misschien omdat je na vaak in de toekomst te kijken voor anderen wel weet dat het weinig uitmaakt om te zien welke kant het op gaat. Het komt er immers veel meer op aan welke keuzes je vandaag maakt en hoe je verwerkt wat er nu gebeurt.
Misschien is het ook wel omdat we nu eenmaal graag het beroep kiezen dat ons precies de uitdaging biedt die we het minst aan durven te gaan. Al eerder viel het me op dat de meeste journalisten bijvoorbeeld (ikzelf incluis) zichzelf als behoorlijk verlegen zien. Maar geef ze een journalistieke opdracht en ze spreken zonder hakkelen God Zelf aan om Haar een belangrijke vraag te stellen. In functie durven ze alles, zonder notitieboekje maar heel weinig. Veel politieagenten blijken autoriteitsproblemen te hebben, therapeuten kozen vaak hun vak omdat er nog een diep onverwerkt verdriet sluimert, menig IT-er is in het dagelijks gebruik volkomen chaotisch terwijl programmeren functioneert bij de gratie van ordening en overzicht.
Eigenlijk niks bijzonders dus, dat wie orakelt of waarzegt voor anderen liever geen blik in de eigen toekomst werpt. Ik mag als damestasjeslezer eigenlijk al blij zijn als ik het aandurf om uit te kijken met oversteken…
PS: Het interview zal in augustus verschijnen in Paravisie. Geloof ik. Maar met zekerheid valt zoiets natuurlijk nooit te zeggen, ’t blijft kijken in de toekomst en daar doe ik liever niet aan.

De waarheid over damestasjeslezen

Geplaatst op door

Achter de tas zie je altijd de vrouw


Eindelijk, hoera en yoepie: ik heb een site die helemaal gewijd is aan damestasjeslezen.
Vooral meer informatie over teambuilding met damestasjeslezen en broekzakkijken, of symposia die moeten worden opgefleurd met een pittige energiser.
De broekzakken, overigens, leiden tegenwoordig steeds vaker tot verrassende onthullingen.
Wat denk jij dat ik er het vaakste in vind?
En als je zelf nog een fijn ‘Tassenverhaal’ hebt: ik verzamel ze. Mag ik die van jou ook?
Komt dat zien!
 

Het grootste raadsel onthuld

Geplaatst op door

Het grootste raadsel onthuld. Workshop Damestasjeslezen op 20 juni 2011 in Zwolle.


Waarom heb je zes pennen in je tas zitten waarvan twee het niet doen en eentje kapot is? Waarom stopte je die snoeppapiertjes terug in je broekzak? Waarom sjouw je al jaren een zakmes mee dat je in de afgelopen vijf jaar slechts eenmaal bijna gebruikt hebt? Kieper je tas om en je ontsluiert het grootste raadsel ter wereld: de ziel van de mens. Maar waarom zou je?
Damestasjeslezen is mogelijk: door met een beetje verstand van zaken te kijken naar de spullen die je met je meedraagt in tas of broekzak zie je je eigen kwaliteiten, angsten en verlangens er helder in weerspiegeld. Elk voorwerp heeft, naast die zogenaamde praktische functie, namelijk ook een belangrijke symbolische waarde. Vraag jezelf er eens naar en je krijgt een antwoord als: “Dat rolmaatje? Oh, dat heb ik bij me voor het geval dat…” Daar houdt het antwoord vaak op. Maar de verklaring begint er pas. Voor welk geval dan? Waar wil je op voorbereid zijn in het leven? Wat zijn je verwachtingen over de uitdagingen die jouw omgeving je zal stellen?
En, misschien nog interessanter: hoe ga jij daarmee om? Wat zijn je bijzondere kwaliteiten die je misschien net even wat vaker zou kunnen gebruiken? Hoe overwin je de blokkades en krijg je eindelijk meer energie, een betere gezondheid en een leuker seksleven? Sluit een sessie ‘damestasjeslezen’ af met ‘damestasjesmagie’ en je doet meteen het magische werk dat een begin maakt met de veranderingen in je leven die je toch al van plan was door te voeren.
Als jij dus ook wilt weten wat je tas of je broekzakken zeggen over jou en de dingen die je meemaakt, laat je dan het grootste raadsel van de wereld onthullen. Op maandag 20 juni geef ik een avondworkshop Damestasjeslezen in Zwolle. Voor vijftig euro heb je een geweldig inspirerende avond waarna je nooit meer op dezelfde manier naar je spulletjes kijkt. Bovendien krijg je het boek ‘Damestasjeslezen – het orakel dat je met je meedraagt’ er, als je wilt zelfs gesigneerd, bij. Je bent welkom.
Je kunt je hier inschrijven.
En hier vind je meer informatie.

Tasjes lezen? Fake!

Geplaatst op door

De vrouw zegt toch altijd meer dan de tas


Groot in de Telegraaf: het onderzoek van ‘een graanonbijtproducent’ toont een lijst van de spullen die een vrouw in haar handtas met zich meezeult. Da’s natuurlijk interessant voor een damestasjeslezer zoals ik.
(Meer over damestasjeslezen)
Kellogs, van die cornflakes, liet 2049 vrouwen in de UK hun tas omkieperen om te checken wat ze bij zich hadden. Zeggen ze.
En in die tassen, zeggen ze, vonden ze de tien belangrijkste voorwerpen die vrouwen met zich meedragen.
Sleutels, pennen, zakdoekjes en paracetamol staan hoog op de lijst. Een snack, en dan meestal ook de Kellogs Mini Bar of zoiets, zit er ook in. Zeggen ze.
Nou heb ik natuurlijk inmiddels al heel wat tassen van binnen gezien. Ik las er om precies te zijn 3643.
En het valt me op dat vrouwen in de UK heel anders zouden moeten zijn dan wij, Nederlandse en Belgische vrouwen. Of eh… dat zou natuurlijk ook kunnen, het onderzoek is gewoon fake. Geen telefoon in de tassen (wat alleen maar kan als de tassen bij de dames thuis zijn gelezen, want dan ligt ie naast haar of op het aanrecht, maar aangezien er maar twee maanden tijd besteed is aan het onderzoek kan dat niet zo zijn). Geen snoeppapiertjes of ander grof leefgruis (wat alleen maar kan als de tassen van tevoren zijn gecensureerd door de draagsters ervan). Geen borstel (terwijl juist Engelse vrouwen vaak extra aandacht besteden aan een spotless voorkomen en een onschuldige haardracht).
Wel porno dvd’s, ‘intimate toys’, Tarotkaarten, een voodoopoppetje en de eerste schoenen van de dochter…
Okee, tarotkaarten, damesspeelgoed (gebruikt en ongebruikt) en een bijzondere sleutelhanger zie ik ook wel eens in een tas. Maar de rest ben ik nog nooit tegengekomen. De Engelse vrouw kan dus A) andere overlevingssymbolen bij zich willen dragen dan wij. Of B) het is fake.
En dan verdenk ik de Engelse vrouw ervan dat zij de cornflakes-tellers van Kellogs gewoon bij de neus heeft genomen door haar tas effe stevig bij te stellen. Gniffelend. Dit eruit. Dat erin. Kun je lachen met die ontbijtboeren.
Toch blijft de conclusie van de onderzoekers hetzelfde als die van mij: de damestas bevat het geheime gereedschap dat een vrouw denkt nodig te hebben om te overleven in deze wereld. ‘Voor het geval dat’ heeft ze haar leven aan haar schouder hangen.
Maar om ze te vertellen wat het betekent om zes lipsticks, een stemvork en een stukje olijfhout in je tas te hebben, daar zou Kellogs me gerust een keertje voor mogen inhuren.
Of de Telegraaf natuurlijk, maar die hebben al eens een artikel gehad over ‘Damestasjeslezen – het orakel dat je bij je draagt’.
Lees ‘m effe zelf,dat onderzoek:
http://www.kelloggs.co.uk/whatson/pressoffice/News/special-k/women-literally-do-carry-everything-but-the-kitchen-sink-in-their-handbag

Toeval rekenen we goed

Geplaatst op door

Waardering is altijd een feestje


Een particulier damestasjesleesconsult.
“Ja weet je,” zegt de draagster van de tas die omgekieperd voor ons ligt: “misschien wil ik gewoon wel wat meer waardering. Maar als ik die krijg durf ik het niet te geloven. Daar zou ik echt vaker mee moeten oefenen.”
Helemaal niet gek. De ligging van de voorwerpen die ‘sociale omgeving’ symboliseren, duidt er ook op dat dat het punt is.
Krijg ik een paar uurt later een mailtje.
“Loop ik de deur uit bij jou, kom ik een hele oude kennis tegen die meteen begint te vertellen hoe ze me waardeert.”
Dat soort toevalligheden rekenen we gewoon goed.
Onze Lieve Dames van Hierboven hebben gelukkig niet altijd logistieke problemen.