Boeken

20160608_114915_resizedMijn ouders verhuizen. 20160608_114935_resized
Omdat het goede mensen zijn
houden ze van boeken.
Van heel veel boeken.
Overal staan ze. Overal.
Ze mogen niet zomaar weg.
20160608_115123_resized20160608_115034_resizedZe moeten terecht komen bij mensen
die ook heel veel van ze zullen houden.
Of tenminste blij zijn dat ze komen.
Het zijn boeken over
-de oorlog20160608_115207_resized
-steden
-natuur
-psychologie
-seksueel misbruik
-euthanasie
-gedragstherapie
20160608_120057_resized-alchemie20160608_115251_resized
-caligrafie
-opstellingen
-psychotherapie
-man/vrouw dingen
en ook
20160608_115320_resized-de Verkadeboeken20160608_115543_resized
-Bruintje Beer
-de Winkler Prins
-oude kinderboeken
-Engelse boeken
-romans
-woordenboeken
-naslagwerken
-en de volledige Groninger Encyclopedie

Wil je weten of er boeken bij zitten over jouw favoriete onderwerp? Ik denk het wel. Mail me maar. Dan vul ik een doos voor je en laat je weten wanneer je die krijgt. Op voorwaarde dat je van de boeken gaat houden. KLIK HIER

 
 
 
 
 

De achterbakse zusters Pas-toch-op en Zie-je-wel

Als een losse tand hing de deur van mijn auto naast de bestuurdersplaats.*)
“Wacht maar, ik zie het al,” mompelde een aangesnelde aardige man. Hij pakte de autodeur in een soort tangogreep en wiegde ‘m een paar keer heen en weer, alsof hij de deur opnieuw leerde wat zijn functie was in het leven. “Pas op voor je vingers!” riep ik vanaf veilige afstand. De man reageerde niet en ging onverstoorbaar verder met z’n deurfluisteringen.
En op hetzelfde moment realiseerde ik me hoe onzinnig het is om iemand te waarschuwen om zichzelf geen pijn te doen. Hij heeft geen enkele reden om moedwillig z’n vingers te laten afklemmen met een autodeur. En als hij dat wel zou willen, dan zou mijn ‘pas op’ hem er vast niet van af kunnen houden. Natuurlijk paste hij op z’n vingers.
Mijn geroep had de functie van een disclaimer. Als hij toch, door welke akelige toestand ook, z’n vingers zou bezeren, zou ik opgelucht kunnen denken: ‘Dat is niet mijn schuld. Ik heb hem nog gewaarschuwd en ‘pas op’ geroepen. Nou is het toch fout gegaan, zie je wel…’ Want Zie-je-wel is het onvermijdelijke lelijke zusje van de kloeke Pas-op.
Pas op betekent: als het fout gaat is het je eigen schuld. Niet de mijne. Zie je wel is de incassering van het schuldvrij blijven als waarschuwer. Ik had je gewaarschuwd, ik heb mijn werk gedaan, jij faalde.
En waarom in vredesnaam? Alsof het niet al erg genoeg is om je vingers tussen de deur te krijgen! En alsof ik niet, mocht dat inderdaad gebeuren, ondanks mijn waarschuwing, gemeen hard naar het ziekenhuis zou rijden met de zielepoot die, zie je wel, toch z’n eigen vingers zo bezeerd had.
Zwijgend wiegde de man de deur een paar maal heen en weer. Hij negeerde mijn waarschuwing volkomen en kreeg desondanks geen enkele vinger tussen de deur. De deur begreep hem plotseling en sprong weer in z’n oorspronkelijke stand. “Zo. Nou heb ik nog een baco nodig,” zei de man, want zoiets zeggen mannen dan altijd. Waterpomptang was ook goed, of een sleuteltje tien.
Deur gered. Vingers in orde. Aardige man gezoend. Wijze les geleerd over de akelige zusters Pas-Toch-Op en Zie-je-wel.
Niet meer doen, dat waarschuwen. Het is uiteindelijk toch mijn verantwoordelijkheid dat er geholpen wordt als dat nodig is.
 
*) Ik had echt goed achter me gekeken toen ik weg wilde rijden uit die parkeergarage, maar die pilaar stond links van mij en ik draaide mijn autodeur er met stevige kracht tegenaan. Eerst lukte het nog wel een beetje om ‘m met geweld dicht te slaan, maar na drie weken schoot ie plotseling los naar het losse-tand-model.
Ook zin om te schrijven? In april zijn alle schrijfcursussen voorzien van gulle lentekortingen. Soms wel 50% van de prijs!
Kijk hier even of er iets voor je bij zit om je boek, website of blog mooier te maken. 

Vraag blijdschap

Betaal met blijdschap, geld of energie


Stel: de wet van behoud van energie klopt.
Je doet iets. Dat kost energie. En aandacht natuurlijk. En soms ook materie.
Dat gaat dan niet verloren, blijkt uit die wet.
Stel nu: de wet van behoud van energie klopt niet alleen op grote schaal, maar ook op een kleintje. Individueel. Per mens.
Dan doe je iets; energie, aandacht, materie gaat uit je systeem.
Dat moet ook weer terug, omdat energie nu eenmaal behouden moet blijven. It’s the law.
Kies dan voor het principe van de betaling in blijdschap.
Jij doet iets. Een ander doet iets terug.
A- Je laat je betalen met geld. Handig spul, waar je veel goede dingen over hoort omdat je er spullen mee kunt kopen waar je blij van wordt.
B- Je laat je betalen met energie. Iemand anders doet iets terug voor jou waar je blij van wordt.
C- Je slaat A en B over en wordt meteen al blij van wat je doet.
D- Je laat je betalen met de blijdschap van een ander die daar weer anderen blij mee wil maken door goede dingen over je te vertellen.
Maak leuke combinaties van bovenstaande mogelijkheden. Natuurlijk bepaalt de ontvanger hoe er betaald mag worden. Kom mij niet aanzetten met pure blijdschap dus als ik hartstikke rood sta en alleen met geld mijn problemen kan oplossen. Laat me vooral weten waar je je nog meer mee kunt laten betalen.

Gratis spiritualiteit! (en de rest ook graag)

Gratis wereld. Er is genoeg.


“Spiritualiteit moet gratis,” vinden veel verstandige mensen die zich ook graag met spiritualiteit bezighouden.
Tuurlijk! Ademen, kijken, voelen en verliefd worden zijn ook gratis, dus waarom spiritualiteit niet?
En nou we het er toch over hebben: gezondheidszorg, onderwijs, kunst, internet, een wereldwijd telefoonnet, pannenkoeken, openbaar vervoer, energie en water  zouden ook gratis moeten zijn! Er is genoeg voor iedereen.
De vraag is waar we gaan beginnen. En hoe dan.
Mij lijkt het een fijn plan om elkaar voorlopig maar even te blijven betalen voor alles waar tijd en werk in zit. Studie, ervaringsjaren of handelingen, dat maakt niet zoveel uit. Wie dus iets interessants te vertellen heeft – en dat op een inspirerende manier kan doen en ook nog eens andere mensen kan ondersteunen om zich verder te ontwikkelen naar zelfstandige denkers met een lekker verantwoordelijkheidsgevoel en verrassende ideeën –  mag daar best geld voor vragen. Om het helemaal eerlijk te houden is het nog fijner om ook een alternatief voor geld goed te rekenen, voor wie daar toevallig echt veel te weinig van heeft.
Met het bakken van prima brood draag je iets bij aan het welzijn van de mensheid, al zou iedereen best z’n eigen brood kunnen bakken.
Door het ophalen van afval wordt de wereld mooier. Al kan gerust iedereen zelf een wekelijks vuurtje stoken om de troep om te zetten in warmte en gas.
En met het openzetten van voordeuren naar het goddelijke deel in onszelf worden we oprechtere, mooiere mensen. Al zijn we dat natuurlijk al bij geboorte.
Het streven blijft om dat allemaal gratis te doen en te delen met elkaar: elkaar voeden en verzorgen, de wereld schoonhouden en elkaar’s geest scherpen en ziel vullen.
Zolang we nog onderweg naar dat stadium zijn is geld een uitstekend ruilmiddel voor het uitwisselen van diensten en het beschikbaar stellen van je eigen kwaliteiten. Ook als het gaat om degelijke begeleiding op het gebied van spiritualiteit. Al doe je natuurlijk ook daar eerst je eigen stappen door erover te lezen en ervaringen uit te wisselen met anderen. Gratis.